Рымскія ўзгоркі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1+) (робат дадаў: ko:로마의 일곱 언덕
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{вызнч|1='''Рымскія ўзгоркі}} ''' — мясцовасць у [[Лацый|Лацыі]] дзе ўзнік і пабудаваны [[Рым]]. У гістарычнай традыцыі, лічаць сем ўзгоркаў  — [[Палацін]], [[Эсквілін]], [[Цэлій]], [[Вімінал]], [[Квірынал]], [[Капітолій]], [[Авенцін]].
 
Першыя сталыя паселішчы ў Лацыі з'явіліся ў кан. [[2 тысячагоддзе да н.э.|2 тыс. да н.э.]] на купе Альбанскіх узгоркаў. Гэтыя ўзгоркі былі асяродкам распаўсюджвання [[Лаціны|л{{*|а}}цінаўла́цінаў]], а пазней, у [[7 ст. да н.э.]] цэнтрам злучэння прымітыўных лацінскіх полісаў у г.зв. Альбанскі саюз.
 
{{змест справа}}
 
== Рымскія ўзгоркі ==
 
Рымскія ўзгоркі былі заселеныя значна пазней за Альбанскія, яны знаходзяцца ўна адлегласці ~25прыблізна 25 км ад мора на левым беразе Тыбру. Тымчасова, мясцовасць вакол была балоцістай, а некаторыя ўзгоркі мелі стромкія схілы, што рабіла іх прыдатнымі для арганізацыі абароны. У вусці Тыбру з марской вады здаўна здабывалі соль і па левым беразе ракі, углыб матэрыкамацерыка, ійшоўішоў г.зв. Саляны шлях (''Via salaria'').
 
=== Палацін, або ''Roma quadrata'' ===
 
Першым, у [[10 ст. да н.э.|10]]— [[9 ст. да н.э.]], лацінамі быў заселены Палацін. Гэта пацвярджаецца як антычнай традыцыяй, так і тапаграфічнымі ўмовамі  — схілы Палаціна з трох бакоў вельмі стромкія, толькі ад паўночна-ўсходняга боку быў праход да вяршыні, але і яго было лёгка абараніць. Вяршыня Палаціна мела плошчу 6-8 га і была дастатковай для тымчасова даволі значнага паселішча. Палацін тымчасова акаляла балота, а паблізу яго быў брод праз Тыбр, пад узгоркам ійшоўішоў вышэйзгаданы Саляны шлях. Гэты, першы, этап у развіцці Рыму старажытнарымскія пісьменнікі звалі ''Roma quadrata'' (Квадратны Рым).
 
=== Знешнія ўзгоркі, або ''Septimontium'' ===
Радок 16 ⟶ 17:
Знешнія ўзгоркі — ўмоўная назва ўзгоркаў, якія акаляюць Палацін. Першым са знешніх узгоркаў, у кан. [[9 ст. да н.э.]], быў заселены Эсквілін, на ім пасяліліся [[сабіны]].
 
[[8 ст. да н.э.]] у развіцці Рыма — перыяд, які старажытнарымскія пісьменнікі назвалі ''Septimontium'' (Сямігор’еСямігор'е). Праўда, меліся на ўвазе не тыя ўзгоркі, якія зараз завуцца 7-ю рымскімі ўзгоркаў, а дзве верхавіны Палаціна — Палацый і Гермал, тры верхавіны Эсквіліна — Цыспій, Фагутал і Опій, [[седлавіна]] Велія, якая злучала Палацін з Эсквілінам, і ўзгорак Цэліё. Такім чынам, тымчасова былі заселеныя тры ўзгоркі — Палацін, Эсквілін і Цэліё.
 
У [[7 ст. да н.э.]] Рым яшчэ болей пашырыўся да поўначы — былі заселеныя ўзгоркі Вімінал і Квірынал. Узгорак Капітолій быў заселены ў [[6 ст. да н.э.]], а Авенцін толькі ў сяр. [[5 ст. да н.э.]]
Радок 28 ⟶ 29:
Узгоркі Палацін і Эсквілін злучаныя паміж сабою скалістай седлавінай Велія, іншыя ўзгоркі раздзеленая далінамі ў старажытнасці забалочаныя, а пазней асушаныя.
Так, паміж Палацінам і Капітоліям размешчаны даліны Велябр і Валовій рынак (''forum Boarium''). Паміж Палацінам, Капітоліям і Квірыналам  — даліна Форум. Паміж Палацінам і Авенцінам  — даліна Мурцыі, якая пазней навалася Вялікім цыркам (''Circus Maximus''). Паміж Эсквілінам, Віміналам і Квірыналам  — даліны Аргілет і Субура. Паміж Цэліям і Авенцінам  — Апіева дарога.
 
== Літаратура ==
{{літ
|* {{крыніцы/БіЕ|}}
}}
 
{{Септымонцыюм}}