Дыялекты беларускай мовы: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Класіфікацыя беларускіх дыялектаў: арфаграфія |
др арфаграфія |
||
Радок 1:
У [[Беларуская мова|беларускай мове]] ёсць тры галоўных дыялектных групы па тэрыторыях: '''паўднёва-заходняя''' група (блізкая да ўкраінскай мовы), '''паўднёва-ўсходняя''' група і '''паўночная'''група дыялектаў.
[[Выява:Dialects of Belarusian language.png|thumb|250px|Дыялекты беларускай мовы<ref>Беларуская мова: энцыклапедыя // Пад рэд. А. Я. Міхневіча. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1994. — C. 55.</ref>: {{legend|#70BEC5|Паўночна-ўсходні}} {{legend|#FFAAAA|Паўднёва-заходні}} {{legend|#D29FE6|Сярэднебеларускія дыялекты}}<hr />{{legend|#FFFF99|Палескія (заходнепалескія) гаворкі}}<hr />Лініі: <br /> {{legend|#FF0000|Мяжа беларускіх гаворак (1903, Карскі)}} {{legend|#3333FF|Усходняя мяжа заходняй групы рускіх гаворак (1967, Захарава, Арлова) }} {{legend|#339900|Мяжа беларускіх і ўкраінскіх гаворак (1980,
Беларуская народна-дыялектных мова падзяляецца вучонымі на два асноўных дыялекты, паўночна-заходні дыялект і паўднёва-заходні дыялект, падзеленых пераходнымі сярэднебеларускімі гаворкамі. Гаворкі беларускай народна-дыялектнай мовы адрозніваюцца адзін ад аднаго характарам [[аканне|акання]], наяўнасцю цвёрдага «Р» ва ўсякім становішчы, або ў вядомых толькі умовах, або змешваннем цвёрдага «Р» з мяккім, наяўнасцю або адсутнасцю [[дыфтонгі|дыфтонгаў]], [[Дзеканне|дзекання]] і [[Цеканне|цекання]], змешвання «Ч» і «Ц» і г. д., а таксама ўяўляюць змешаныя гаворкі па суседстве з украінскімі, паўночна- і паўднёварускімі.
| |||