Павел Іванавіч Ягужынскі: Розніца паміж версіямі

'''Павел Іванавіч Ягужынскі''' ('''Ягушынскі''') ([[1683]], [[Вялікае Княства Літоўскае]] - — 6 (17) красавіка [[1736]], [[Санкт-Пецярбург]])  — граф, генерал-аншэф, рускі дзяржаўны дзеяч і дыпламат, паплечнік [[Пётр I, імператар расійскі|Пятра I]].

Сын арганіста, выхадца з ВКЛ. Верагодна, паходзіць з мястэчка Кублічы [[Полацкае ваяводства|Полацкага ваяводства]] Вялікага княства Літоўскага (цяпер - — [[Ушацкі раён]], [[Віцебская вобласць]]).

У 1710 годзе - — камер-юнкер, капітан Праабражэнскага палка. Ажаніўся на Ганне Фёдараўне Хітрова і, атрымаўшы за ёй велізарны пасаг, зрабіўся адным з найбагацейшых людзей свайго часу.

Ў 1711 годзе ўдзельнічаў у Пруцкім паходзе. У тым жа годзе суправаджаў Пятра ў Карлсбадзе і Таргау на вяселле царэвіча Аляксея. У чэрвені 1711 атрымаў званне палкоўніка, 3 жніўня 1711 - — Генерал-ад'ютанта.

У лістападзе 1713 - — пасланы да двара караля Даніі і Нарвегіі з паведамленнем аб прыбыцці Пятра I з войскам у герцагства Мекленбург.

У 1714 адпраўлены ў Данію для падтрымкі акрэдытаванага там князя В.  Л.  Далгарукава з мэтай дамагчыся сумесных з Даніяй дзеянняў супраць Швецыі.

У 1718 годзе на яго ўскладзена назіранне за "«скарэйшым уладкаваннем прэзідэнтамі сваіх калегій"».

У 1720-17211720—1721 гадах - — Расійскі пасланнік ў Аўстрыі.

24 жніўня 1721 года Ягужынскі выехаў для ўдзелу ў рабоце Ніштацкага кангрэса, але па просьбе графа Астэрмана выбаргскі камендант І.  М.  Шувалаў на цэлых два дні затрымаў яго ў [[Выбарг]]у, і калі Павел Ягужынскі прыехаў у Ніштат, то мір ужо быў заключаны.

З 22 студзеня 1722 - — генерал-лейтэнант.

У перыяд 18 студзеня 1722-17261722—1726 года - — генерал-пракурор Сената (першы ў гісторыі Расіі), змагаўся з казнакрадствам.

Ў 1723 годзе - — развёўся з першай жонкай. Ажаніўся другім шлюбам з Ганнай Гаўрылаўнай Галоўкінай, дачкой канцлера графа Г.  І.  Галоўкіна.

З 3 жнівень 1726 па 1727 - — паўнамоцны міністр пры польскім сойме ў [[Гродна]]. З 24 кастрычніка 1727 года - — генерал-аншэф.

28 красавіка 1735  г. стаў кабінет-міністрам з вяртаннем пасады обер-шталмайстра. У студзені 1736 захварэў падаграй і ліхаманкай і ў красавіку таго ж года памёр.