Рукакрылыя: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
KamikazeBot (размовы | уклад) др r2.6.4) (робат дадаў: ne:चमेरो |
JerzyKundrat (размовы | уклад) ++ |
||
Радок 40:
| ncbi = 9397
}}
'''Рукакрылыя''' (''Chiroptera'')
== Апісанне ==
Даўжыня крыланаў да 42 см, размах крылаў да 1,65 м; даўжыня кажаноў да 14 см. Пярэднія канечнасці ператвораны ў скурыстыя крылы, якія, як і ўсё цела, укрыты кароткім аксаміцістым валасяным покрывам. У палёце і пры паляванні арыентуюцца галоўным чынам з дапамогай ультрагуку. 3 органаў пачуццяў найбольш развітыя слых і дотык.
== Распаўсюджанне ==
Крыланы пашыраны ў тропіках і субтропіках Усходняга паўшар'я (каля 500 відаў). Лятучыя мышы пашыраны паўсюдна, акрамя Арктыкі і Антарктыды (больш за 800 відаў). На Беларусі 17 відаў з родаў [[вячэрніцы]], [[начніцы]], вушаны, кажаны, нетапыры і шыракавушкі.
Насяляюць розныя ландшафты, жывуць у пячорах, расколінах скал, дуплах, пабудовах і інш. Большасць відаў утвараюць калоніі (часам да некалькіх мільёнаў асобін).
== Асаблівасці біялогіі ==
Актыўныя ў прыцемку і ўначы. Крыланы кормяцца пераважна пладамі, лятучыя мышы — насякомаедныя, некаторыя — рыбаедныя, ёсць крывасмокі ([[вампіры, кажаны|вампіры]]).
Нараджаюць 1 — 2 дзіцянят адзін раз у год.
== Гісторыя ==
Радок 51 ⟶ 64:
У лютым 2007 года ў Ваёмінгу біёлаг Марге і яго калегі адкрылі два выкапнёвыя асобнікі невядомага раней віду, названага ''Onychonycteris'' ''finneyi''. Гэта самая прымітыўны кажан з вядомых. Гэты від запаўняе прагал паміж сучаснымі рукакрылымі і наземнымі млекакормячымі. Моцна падоўжаныя пальцы і форма грудной клеткі кажа пра тое, што ён быў здольны да актыўнага палёту. У той жа час захаваліся адносна доўгія заднія канечнасці і кіпцюры на ўсіх пяці пальцах — спадчына наземных продкаў. ''Onychonycteris'' пазбаўлены характэрных прыкмет рэхалакацыі, і гэта сведчыць аб тым, што палёт развіўся ў кажаноў раней рэхалакацыі.
==
* Самусенка Э. Рукакрылыя // БелЭн у 18 т. Т. 13. - Мн., 2001.
{{Link FA|es}}
|