Шарль Адольф Вюрц: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Вучоны
[[File:Charles-Adolphe Wurtz.jpg|thumb|Шарль Адольф Вюрц]] '''Шарль Адольф Вюрц''' (фр. Charles Adolphe Würtz; [[26 лістапада]] [[1817]], [[Страсбург]] - [[12 мая]] [[1884]], [[Парыж]]) — французскі хімік, член Парыжскай акадэміі навук (1867) і яе прэзідэнт з 1881 г.
|Імя = Шарль Адольф Вюрц
|Арыгінал імя = Charles Adolphe Würtz
|Фота = Charles-Adolphe Wurtz.jpg
|Шырыня =
|Подпіс =
|Дата нараджэння = 26.11.1817
|Месца нараджэння = [[Страсбург]]
|Дата смерці = 12.05.1884
|Месца смерці = [[Парыж]]
|Грамадзянства = [[Францыя]]
|Навуковая сфера = [[хімія]]
|Месца працы =
|Альма-матэр = [[Страсбургскі ўніверсітэт]]
|Навуковы кіраўнік =
|Знакамітыя вучні =
|Вядомы як = адзін з заснавальнікаў сінтэтычнага кірунку ў арганічнай хіміі
|Узнагароды і прэміі =
|Роспіс =
|Шырыня роспісу =
|Сайт =
[[File:Charles-Adolphe Wurtz.jpg|thumb|Шарль Адольф Вюрц]] }}'''Шарль Адольф Вюрц''' (фр. Charles Adolphe Würtz; [[26 лістапада]] [[1817]], [[Страсбург]] - [[12 мая]] [[1884]], [[Парыж]]) — французскі хімік, член Парыжскай акадэміі навук (1867) і яе прэзідэнт з 1881 г.
 
== Працы Вюрца ==
Працы Вюрца адносяцца галоўным чынам да арганічнай хіміі, якую ён узбагаціў адкрыццём новых злучэнняў і новых агульных метадаў сінтэзу. У 1849 Вюрц, дзейнічаючы едкім калі на метылавы і этылавы эфіры ізацыянавай і ізацыануравай кіслот, атрымаў метыламін і этыламін - найпростыя прадстаўнікі шэрагу тоўстых амінаў. У 1855 Вюрц прапанаваў агульны спосаб (пазней названы імем Вюрца) сінтэзу насычаных вуглевадародаў дзеяннем металічнага натрыю на алкілгалагеніды. У 1856 Вюрц сінтэзаваў этыленгліколь - першы з двухатамных спіртоў, або гліколь, у 1859 - этыленхлоргідрын і пры апрацоўцы яго едкім калі - вокіс этылену, які паслужыў Вюрцу зыходным прадуктам для сінтэзу амінаспіртоў, халіна (1867) і нейрына (1869). У 1867 Вюрц сплаўленнем бензолсульфакіслаты з едкай шчолаччу атрымаў [[фенол]] (карболавую кіслату). У 1872 Вюрц апісаў альдольную кандэнсацыю. Вюрц быў перакананым прыхільнікам перадавых напрамкаў хіміі свайго часу - атамна-малекулярнага вучэння і тэорыі хімічнай будовы [[Аляксандр Міхайлавіч Бутлераў|А. М. Бутлерава]], распаўсюджванню якіх садзейнічаў. Усе навучальныя дапаможнікі і манаграфіі Вюрца атрымалі ў свой час шырокае распаўсюджванне.
 
== Спасылкі ==
{{DEFAULTSORT:Вюрц}}
* {{Супрацоўнік РАН|49971|Шарля-Адольфа Вюрца}}
 
{{chemist-stub}}
 
[[Катэгорыя:Постаці французскай хіміі]]
[[Катэгорыя:Постаці хіміі XIX стагоддзя]]
[[Катэгорыя:Узнагароджаныя медалем Коплі]]
[[Катэгорыя:Людзі, у гонар якіх названы мінерал]]
[[Катэгорыя:Члены Французскай акадэміі навук]]
[[Катэгорыя:Замежныя члены Лонданскага каралеўскага таварыства]]
[[Катэгорыя:Члены-карэспандэнты Санкт-Пецярбургскай акадэміі навук]]
[[Катэгорыя:Асобы]]
 
{{DEFAULTSORT:Вюрц}}
 
[[ca:Charles Adolphe Würtz]]