Сяргей Палуян: Розніца паміж версіямі

'''Сяргей Епіфанавіч ПАЛУЯН''' ({{ДН|19|10|1890}}, [[Гарадскі пасёлак Брагін|мяст. Брагін]] Рэчыцкага пав. — {{ДС|20|4|1910}}, [[Кіеў]]; Псеўданімы: ''С.Ясяновіч'', ''С. П.'', ''П.Ян'') — беларускі публіцыст, празаік, літаратуразнавец пач. [[20 ст.]]

Вучыўся ў Мазырскай прагімназіі, Літоўскай гімназіі (цяпер Елгава, Латвія). У 1908 увайшоў у кіруючы орган [[БСГ]]. Пісаў у [[Наша ніва (1906)|«Нашу ніву»]], супрацоўнічаў з украінскімі газетамі. Паводле афіцыйнай версіі, скончыў жыццё самагубствам, пахаваны на кіеўскіх Байкаўскіх могілках.

Аўтар празаічных твораў, артыкула «Аб нацыянальнай школе ў Беларусі», рэцэнзіі на кнігу «Другое чытанне для дзетак беларусаў» [[Я. Колас]]а. Выйшаў зборнік твораў С. Палуяна «Лісты ў будучыню» (1986),. міжМіж іншага вядомы зварот да беларускага народу «Хрыстос уваскрос!». Падтрымліваў творчыя сувязі з [[Я. Купала]]м, Я. Коласам, [[М. Багдановіч]]ам, [[Ц. Гартны]]м і інш.

Памяці С. ПалуянуПалуяна Я. Купала прысвечаныпрысвяціў паэмапаэму «Курган» і вершвершы [[Я.«Памяці Купала|ЯС. Купалы]]Палуяна», М. Багдановіч — першы і апошні прыжыццёвы зборнік твораў «Вянок»<ref>«Вянок [на магілу Сяргея Палуяна]»</ref> і некальківершы вершаў«С. Палуяну», [[М.Ядвігін БагдановічШ.]]а — верш у прозе «Раны».