Ліён Фейхтвангер: Розніца паміж версіямі

 

Вывучаў германістыку і філасофію ва ўніверсітэтах [[Берлін]]а і Мюнхена. 3 1933 у эміграцыі ([[Францыя]], [[ЗША]]).

Пачынаў як тэатральны крытык і драматург. Аўтар сусветна вядомых гістарычных раманаў «Брыдкая герцагіня» (1923), «Яўрэй Зюс» (1925), «Ілжэ-Нерон» (1936), «Лісы ў вінаградніку» (1947), «Гоя, або Цяжкі шлях пазнання» (1951), «Мудрасць дзівака, або Смерць і ператварэнне Жан Жака Русо» (1952), гістарычнай трылогіі «Іудзейская вайна» (1932), «Сыны» (1935), «Настане дзень» (1942), у якіх адлюстраваў падзеі [[Вайна за незалежнасць Злучаных Штатаў Амерыкі|амерыканскай вайны за незалежнасць]], [[Французская рэвалюцыя|французскай рэвалюцыі 1789-94]], узаемаадносіны паміж [[Іудзея]]й і [[Рымская імперыя|Рымам]] і інш. Трагічная нямецкая сучаснасць у раманах «Томас Вент» (1920), «Браты Лаўтэнзак» (1943), сацыяльнай трылогіі «Зала чакання» («Поспех», 1930; «Сям'я Опенгейм», 1933; «Выгнанне», 1939).

 

 

Аўтар п'ес, апрацовак твораў англійскіх аўтараў, літаратурна-крытычных артыкулаў, эсэ і інш.

{{DEFAULTSORT:Фейхтвангер Л}}

[[Катэгорыя:Асобы]]

 

[[ar:ليون فويشتفانغر]]