Лопэ дэ Вэга: Розніца паміж версіямі

'''Лопэ дэ Вэга''' ({{lang-es|Lope de Vega}}; поўнае імя - — '''Фелікс Лопэ дэ Вэга і Карпіо'''<ref name=pr>Напісанне поўнага імя і прозвішча '''Фелікс Лопэ дэ Вэга і Карпіо''' ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.4., Мн., 1997, С.335.</ref>, {{lang-es|Félix Lope de Vega y Carpio}}; [[25 лістапада]] [[1562]], [[Мадрыд]] - — [[27 жніўня]] [[1635]], Мадрыд)  — [[Іспанія|іспанскі]] [[драматург]], [[паэт]] і празаік. Аўтар больш чым 2000 п'ес, з якіх 425 дайшлі да нашых дзён.

Нарадзіўся ў сям'і рамесніка-золаташаўца. З ранніх гадоў выявіў незвычайныя творчыя здольнасці (у 10-гадовым узросце пераклаў у вершы «Выкраданне Празерпіны» Клаўдыяна). Вучыўся ва ўніверсітэце ў Алкале, пачаў пісаць вершы.

Універсітэт скончыць яму, аднак, не ўдалося. За сатыру на сям'ю каханай, якая адвергла яго, ён быў асуджаны на 10 гадоў выгнання з Мадрыда. Нягледзячы на ​​гэта Лопэ вяртаецца ў сталіцу, каб выкрасці новую даму сэрца і таемна ажаніцца з ёй.

У 1588 прыняў удзел у паходзе "«Непераможнай армады"», пасля паразы якой пасяліўся ў [[Валенсія|Валенсіі]], дзе і стварыў шэраг драматычных твораў для падтрымання сям'і.

Лопэ дэ Вэга быў сакратаром ў герцага Альбы 1590, маркіза Малвпіка 1596 і герцага Лемоскага 1598. Да гэтага ж перыяду адносіцца росквіт яго драматычнай творчасці.

У 1609 Лопе дэ Вэга атрымаў званне ''familiar del Santo oficio de la Inquisición'' (добраахвотнага слугі [[Іспанская інквізіцыя|інквізіцыі]]), а ў 1614 прыняў сан святара.

[[Катэгорыя:ПостаціДраматургі іспанскай драматургііІспаніі]]

[[Катэгорыя:ПостаціПісьменнікі іспанскай літаратурыІспаніі]]

[[Катэгорыя:ПостаціДраматургі драматургіі XVI16 стагоддзя]]

[[Катэгорыя:ПостаціДраматургі драматургіі XVII17 стагоддзя]]