Генрык Ібсен: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.6.1) (робат дадаў: kk:Генрик Ибсен |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 8:
У [[1850]] годзе Ібсен пераехаў у ''Хрысціянію'' (зараз [[Осла]]), дзе адбыўся яго першы сцэнічны дэбют у тэатры Хрысціяніі, дзе была пастаўлена яго п'еса «''Kjæmpehøien''» (Труна Гунаў). Хутка драматург пераехаў у [[Горад Берген|Берген]], дзе ў [[1851]]—[[1857]] г.г. узначаліў, разам са скрыпачом ''Оле Булам'' тэатр «''Det Norske Theater''». У гэтым тэатры, ён працаваў як памочнік рэжысёра і як драматург. На сцэне ''Det Norske Theater'' былі пастаўлены шмат п'есаў Ібсена. У [[1857]] годзе ён пазнаёміўся з ''Сюзанай Торэсен'', з якой, праз некаторы час, ажаніўся. Хутка, у іх нарадзіўся сын ''Сігурд''.
У [[1857]] годзе Ібсен зноў перабраўся ў ''Хрысціянію'', дзе атрымаў пасаду кіраўніка тэатру Хрысціяніі «''Norske Theater''» (які разарыўся ў [[1862]] годзе). Перыяд [[1857]]—[[1864]] г.г. стаў самым цяжкім перыядам у жыцці пісьменніка. Ён быў незадаволены пазіцыяй [[Нарвегія|Нарвегіі]], якая не дапамагла [[Данія|Даніі]] ў вайне з [[Каралеўства Прусія|Прусіяй]], а таксама фінансавыя цяжкасці сям'і прывялі да таго, што Ібсен вырашыў пакінуць краіну. Атрымаўшы фінансавую дапамогу ад нарвежскага парламенту, драматург, разам з сям'ёй, пераехаў на поўдзень. Наступныя 27 гадоў ён жыў у [[Італія|Італіі]] і [[Германія|
Менавіта ў Італіі здарыўся літаратурны пералом у творчасці Ібсена. Там была напісаныя п'есы «''Brand''» i «''Peera Gynta''». У [[1868]] годзе Ібсен пераехаў у [[Манака]], а праз некалькі год, у [[1875]] годзе, у [[Дрэздэн]]. Там так сама ўзніклі лепшыя творы Ібсена, такія як «''Nora''», «''Дзікая качка''» і «''Hedda Gabler''». У 1879 годзе Ібсен вярнуўся ў Нарвегію, ўжо як вядомы драматург. Яго п'есы пачалі ставіць у тэатрах усёй Еўропы, а праблемы, якія ўздымаў Ібсен, выклікалі бурныя дэбаты ў нарвежскага грамадства. Апошнія гады жыцця Ібсен правёў у Хрысціяніі, дзе стаў адным з вядомейшых жыхароў.
| |||