{{вызнч|1='''Алесь ДУБРОВІЧ}}''', сапр.:{{вызн2|1='''Аляксей Рыгоравіч РЭДЗЬКА}}''' ([[1910]], в. [[Галубічы]] [[Дзісенскі павет|Дзісенскага пав.]] [[Віленская губернія|Віленскай губ.]], цяпер в. [[Каралевічы]] [[Глыбоцкі раён|Глыбоцкага раёна]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобл.]] — [[7.11]].[[1942]], [[Глыбоччына]]) - — беларускі паэт.
Друкавацца пачаў у 1928 (карэспандэнцыі ў газ. «Доля працы»). У 1933 апублікаваны яго першы верш «Беларусь». Удзельнік 1-га нелегальнага з’ездаз'езда заходнебеларускіх пісьменнікаў (Вільня, 1933). Арыштаваны польскімі ўладамі ў 1934 за падпісанне і публікацыю «Дэкларацыі групы паэтаў да ўсіх пісьменнікаў Заходняй Беларусі». Два з паловай гады без суда правёў у віленскай турме на Лукішках. Палітвязні выдавалі рукапісны час. «Краты», дзе Д. змяшчаў свае творы пад псеўданімамі Макар і Мікіта. Пасля вызвалення ў 1936 узяў псеўданім Алесь Дубровіч. Актыўна друкаваўся ў заходнебел. перыядычных выданнях («Беларускі летапіс», «Калоссе»). У кастр. 1939 быў дэлегатам Народнага сходу ў Беластоку. У 1940 пасля з’яднанняз'яднання Зах. Беларусі з БССР працаваў карэспандэнтам газ. «Вілейская праўда». У гады вайны ў антыфашысцкім падполлі. Быў арыштаваны ў канцы ліст. 1942 акупацыйнымі ўладамі; расстраляны.
=== Творы ===
* У кн.: Сцягі і паходні. Мн., 1965;
* Крывёю сэрца. Мн., 1967;
*Радзіме Радзіме — радок і жыццё. Мн., 1986.
== Крыніца ==
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:ПостаціПаэты беларускай літаратурыБеларусі]]
