Іван Чыгрынаў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎У Сеціве: + {{Пісьменнікі і паэты Беларусі}} using AWB
Радок 1:
{{вызнч|1=Іван}} {{вызн|1=Чыгрынаў}} (нар. [[21 снежня]] [[1934]], в. Вялікі Бор [[Касцюковіцкі раён|Касцюковіцкага раёна]] [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]]  — [[5 студзеня]] [[1996]] ) — беларускі пісьменнік, драматург, перакладчык, публіцыст.
 
== Біяграфічны нарыс ==
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну, на якой страціў бацьку. Сем гадоў вучыўся ў Вялікаборскай школе. У 1952  г. скончыў Саматэвіцкую сярэднюю школу і паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта [[БДУ]]. Пасля заканчэння універсітэта (1957) працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі літаратуры і мастацтва ў выдавецтве [[АН БССР|Акадэміі навук БССР]]. У 1965-1975 -1965—1975 — рэдактар аддзела публіцыстыкі і нарыса ў часопісе «Полымя». З 1975  г. намеснік старшыні, а з 1976  г. да 1986  г. - — сакратар праўлення [[Саюз пісьменнікаў БССР|СП БССР]]. У 1987 абраны старшынём праўлення Беларускага фонду культуры. З 1989 - — галоўны рэдактар часопіса [[Спадчына (1989)|«Спадчына»]]. У 1978 у складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986-19901986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988-19901988—1990). У 1994 прысуджана званне народнага пісьменніка Беларусі.
 
Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў, медалямі.
 
== Творчасць ==
У друку дэбютаваў вершам у 1952, як празаік - — у 1958 (газета «[[Чырвоная змена]]»). Аўтар кніг апавяданняў і аповесцей «Птушкі ляцяць на волю» (1965), «Самы шчаслівы чалавек» (1967), «Ішоў на вайну чалавек» (1973), «Ці бываюць у выраі ластаўкі?» (1983), раманаў «Плач перапёлкі» (1972), «Апраўданне крыві» (1977), «Свае і чужыя» (1984), «Вяртанне да віны» (1992), «Не ўсе мы згінем» (1996), п'ес - — «Дзівак з Ганчарнай вуліцы» (1986), «Следчая справа Вашчылы» (1988), «Чалавек з мядзвежым тварам» (1988), «Звон - — не малітва» (1988), «Толькі мёртвыя не вяртаюцца» (1989), «Ігракі» (1989), «Прымак» (1994), кнігі крытыкі і публіцыстыкі - — «Новае ў жыцці, новае ў літаратуры» (1983), «Паміж сонцам і месяцам» (1994). У 1984 выйшлі Выбраныя творы ў 3 тамах.
 
Адзін з аўтараў сцэнарыя шматсерыйнага тэлевізійнага фільма «Руіны страляюць...страляюць…» (пастаўлены ў 1973).
 
Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя А.Фадзеева (1979) за раманы «Плач перапёлкі», «Апраўданне крыві», Дзяржаўнай прэміі БССР (1974) як сааўтар сцэнарыя тэлефільма «Руіны страляюць...страляюць…».
 
{{літ|1=Беларускія пісьменнікі: 1917-1990. Уклад.: А. Гардзіцкі. - Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X}}
 
== У Сеціве ==
[http://knihi.com/cyhrynau/ Выбраныя творы] — эл. рэсурс knihi.com
 
{{DEFAULTSORT:Чыгрынаў Іван}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:ПостаціПісьменнікі беларускай літаратурыБеларусі]]
[[Катэгорыя:Драматургі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Перакладчыкі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Публіцысты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Беларускамоўныя пісьменнікі]]
[[Катэгорыя:Кінасцэнарысты Беларусі]]
 
[[be-x-old:Іван Чыгрынаў]]