Бінаўральны эфект: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=Бінаўральны эфект}}, {{вызнч|1=лакалізацыя гуку}} (ад {{lang-la|bini}} — пара і {{lang-la|auris}} — вуха) — здольнасць [[чалавек|чалавека]] і [[жывёлы|жывёл]] вызначаць, у якім напрамку ад іх знаходзіцца крыніца [[гук|гуку]]. Эфект абумоўлены наяўнасцю двух гукапрымальнікаў — [[Вуха|вушэй]]. Гукавыя хвалі звычайна падыходзяць да аднаго вуха раней, чым да другога. Вушы здольныя ўлоўліваць гэтую розніцу, калі яна не меншая за 0,00003 [[секунда|сек.]]<ref>В.Я. Березовский, И.Н. Веселовский, А.Я. Модестов, В.Л. Левкович. Справочник по элементарной математике, механике и физике. Издание восьмое. Государственное издательство БССР, редакция научно-технической литературы, Мн., 1962</ref> Каб вызначыць напрамак, адкуль ідзе гук, чалавек паварочвае [[галава|галаву]] да крыніцы гуку так, каб вушы ўчулі гук адначасова. Гэты эфект выкарыстоўваецца ў гукаўлоўніках.

== Гл. таксама ==

[[Слых]]

{{зноскі}}

 

[[be-x-old:Бінаўральны эфэкт]]