Ізяславічы Полацкія: Розніца паміж версіямі

Старшынство сярод Усяславічаў дыскусійнае ў гістарыяграфіі. Адзіны вядомы, сучасны ім, пералік Усяславічаў датычыць іх высылцы ў 1130 г. У адным варыянце пераліку змяшчаны імёны трох сыноў Усяслава ў парадку Давыд, Расціслаў, Святаслаў. У другім варыянце дапісаныя іх пляменнікі Рагвалодавічы, т.б. сыны Рагвалода, без пазначэння імёнаў. Задача даследчыкаў -- — размясціць паміж гэтага парадку Глеба, Рагвалода-Барыса і Рамана, якія памерлі раней за 1130 г. Гэтая задача вырашаецца гісторыкамі розна.

Часта, у даследаваннях сустраканы яшчэ адзін пералік -- — Давыд, Барыс, Глеб. Паводле меркавання шэрагу даследчыкаў (Аляксееў<ref>Аляксееў…</ref>, а за ім Вайтовіч), у гэтым парадку Усяславічы згаданыя ў сачыненні Данііла Мніха. Напраўдзе же, Данііл Мніх сярод старэйшых рускіх князёў згадвае толькі аднаго Усяславіча — Глеба Менскага. Астатнія Усяславічы з'явіліся як скажэнні пры пазнейшым перапісванні<ref>Янін…</ref>.

Значнае месца ў вызначэнні старшынства Усяславічаў займаюць іх імёны, бо, як заўважана даследнікамі<ref>Назаранка...Назаранка…</ref>, чацвёра з іх названыя ў гонар св. Барыса і Глеба (у хрышчэнні Рамана і Давыда). Паводле меркавання Мельнікава, калі нарачэнне было ў гонар св. Барыса і Глеба, то Барысам заўсёды называлі старэйшага, а Глебам -- — малодшага брата, таксама ж ў выпадку з нарачэннем Раманам ды Давыдам. Што праўда, трываласць меркаванага Мельнікавым правіла даволі няпэўная.

* Кузьмин А. В., Пятнов А. П. Правители Полоцкой земли во второй половине XII — начале. XIV вв. (Актуальные проблемы хронологии и генеалогии) // Труды научной конференции студентов и аспирантов «Ломоносов — 2003». История: Сб. тезисов. М., 2003. С. 8-10. -- — ''Артыкул змяшчае звесткі пра генеалогію полацкіх князёў паводле сінодыкаў Полацкага Сафійскага сабору''.