Сонечная карона: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
EmausBot (размовы | уклад)
др r2.6.4) (робат змяніў: ar:هالة (فضاء)
дапаўненне
Радок 1:
[[Выява:Solar eclips 1999 4.jpg|thumb|300px|right|Сонечная карона падчас поўнага [[Сонечнае зацьменне|сонечнага зацьмення]] [[Сонечнае зацьменне 11 жніўня 1999 года|11 жніўня 1999 года]] (блізка да максімуму [[23-ы цыкл сонечнай актыўнасці|23-га цыклу]]).]]
'''Со́нечная каро́на''' - — вонкавыя пласты атмасферы [[Сонца]], якія пачынаюцца ўслед за фотасферай, хромасферай і пераходнай вобласцю. Межы кароны Сонца дагэтуль не ўсталяваныя, на сённяшні дзень ясна, што яна працягваецца, прынамсі, да межаў Сонечнай сістэмы. Зямля, гэтак жа як і іншыя планеты, знаходзяцца ўсярэдзіне кароны.<br />
Карона мае тэмпературу каля 1,5  млн. К. Прычына такой высокай каранальнай тэмпературы дагэтуль да канца не ясная, магчыма, карону награваюць струмені хваль, якія ўтварыліся ў падфотасферных пластах.<br />
Шчыльнасць кароны малая, таму яна не бачная на фоне яркага выпраменьвання шчыльных пластоў Сонца. Асноўная структура, што назіраецца ў кароне - — каранальныя аркі. Каранальныя аркі ўяўляюць з сябе завесу або сістэму завес магнітнага поля з плазмай падвышанай шчыльнасці.
Падчас зацьменняў пры назіраннях у белым святле карона бачная як прамяністая структура, форма і структура якой залежыць ад фазы сонечнага цыклу. У эпоху максімуму сонечных плям яна мае параўнальна круглявую форму. Прамыя і накіраваныя ўздоўж радыуса [[Сонца|Сонцы]] прамяні кароны назіраюцца як ля сонечнага экватара, так і ў палярных абласцях. Калі жа плям мала, каранальныя прамяні ўтвораюцца толькі ў экватарыяльных і сярэдніх шыротах. Форма кароны становіцца выцягнутай. У канцавоссяў з'яўляюцца характэрныя кароткія прамяні, так званыя палярныя шчотачкі. Пры гэтым агульная яркасць кароны памяншаецца.
 
== Гл. таксама ==
 
* [[Кароній]]
 
{{Сонца}}