Канстытуцыя Бразіліі

Канстытуцыя Бразіліі — асноўны закон Федэратыўнай Рэспублікі Бразілія. Дзеючая канстытуцыя Бразіліі прынята 5 кастрычніка 1988 года.

Канстытуцыя Бразіліі з'яўляецца крыніцай прававых паўнамоцтваў, якія ляжаць у аснове існавання Бразіліі, і замацоўвае асновы палітычнай, прававой і эканамічнай сістэм краіны, асновы прававога статусу грамадзян Бразіліі.

Гісторыя стварэння

Дзеючая канстытуцыя з'яўляецца сёмай па ліку канстытуцыяй Бразіліі. Яе распрацоўка доўжылася больш трох гадоў: з 1985 па 1988 год.

Стварэнне новай канстытуцыі стала неабходнай пасля таго, як у пачатку 1985 года ў Бразіліі скончылася дваццацігадовая ваенная дыктатура і пачаліся глабальныя дэмакратычныя пераўтварэнні. 18 ліпеня 1985 года прэзідэнт краіны Жазэ Сарней выдаў дэкрэт аб стварэнні Часовай камісіі па канстытуцыйным пераўтварэнняў. Дадзеная камісія распрацавала папярэдні праект канстытуцыі, але ён падвергнуўся крытыцы з боку як левых, так і правых партый і не быў прадстаўлены на разгляд Канстытуцыйнай асамблеі.

Канстытуцыйная асамблея пачала працу над канстытуцыяй ў лютым 1987 года. Тэкст асноўнага закона яна распрацоўвала ў 8 тэматычных камісіях, падзеленых на падкамісіі. У агульнай складанасці ў іх было разгледжана каля 50 тысяч прапаноў і паправак. У выніку 9 ліпеня 1987 года праект канстытуцыі быў вынесены на ўсенароднае абмеркаванне. На працягу месяца насельніцтвам было прапанавана больш за 10 тысяч паправак, пад якімі падпісаліся каля 12 млн. чалавек. У канчатковы тэкст канстытуцыі былі ўключаныя 122 з іх.

Заключнае галасаванне па тэксце канстытуцыі адбылося ў Канстытуцыйнай асамблеі 22 верасня 1988. Пераважнай большасцю галасоў новая канстытуцыя была прынятая і афіцыйна ўступіла ў сілу 5 кастрычніка таго ж года.