Вікенцій Ігнатавіч Дмахоўскі: Розніца паміж версіямі

Пачатковую адукацыю атрымаў у піярскім вучылішчы ў [[Горад Шчучын|Шчучыне]]е, паводле некаторых звестак таксама вучыўся у [[Горад Навагрудак|Навагрудку]]. У 1826 г. В. Дмахоўскі паступіў у [[Віленскі універсітэтўніверсітэт]] на літаратурны факультэт, адначасова з вучобай браў урокі малявання ў [[Ян Рустэм|Яна Рустэма]]. Прымаў удзел у [[Паўстанне 1830-1831|Літападаўскім паўстанні]] (1830—1831), пасля яго паражэння вымушаны быў эмігрыраваць у [[Каралеўства Прусія|Прусію]]. У 1837 г. царскі ўрад аб'вясціў амністыю, В. Дмахоўскі вярнуўся ў [[ВільняГорад Вільнюс|Вільню]]. У Вільні В. Дмахоўскі адкрыў мастацкую майстэрню, якая за 20 год працы стала своеасаблівай мастацкай школай, дзе вучыліся многія вядомыя майстры, у т.л. [[ХеленаГелена Скірмунт|Х. Скірмунт]] і інш. Часта наведваў свой небагаты маёнтак Нагародавічы.

Віленскі перыяд у творчасці В. Дмахоўскага прынёс шматлікія і разнастайныя творы, але краявіды радзімы асабліва хвалявалі мастака, гэта адчуваецца ва ўсіх творах мастака: «На начлезе», «Каля пераправы», «Навагрудак», «Возера Свіцязь», «Радзіма» («Двор у Нагародавічах», 1843) і інш. Працаваў мастак шмат, сучаснікі налічвалі больш за сто пейзажаў і жанравых карцін. В. Дмахоўскага называлі ''«[[Клод Ларэн]] віленскіх ваколіц»'', як і французскі жывапісец [[17 стагоддзе|17 ст.]], В. Дмахоўскі быў мастаком-рамантыкам, знаходзіў у штодзённым жыцці эмацыянальны настрой, паэзію і веліч. Творчая спадчына мастака захоўваецца ў музеях Літвы і Польшы.

Таксама В. Дмахоўскі вядомы як скульптар і сцэнограф. У 1850—1854 г. афармляў спектаклі ў [[Віленскі гарадскі тэатр|Віленскім гарадскім тэатры]] («Галька» [[С.Станіслаў Манюшка|С. Манюшкі]], «Італьянка ў Алжыры» [[Джаакіна Расіні|Дж. Расіні]], «Фаварытка» [[Гаэтана Даніцэці|Г. Даніцэці]] і інш.).