Рэфармацыя: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 6:
У [[Сярэдняя Еўропа|Сярэдняй Еўропе]] ўжо ў XIV ст. развіліся перакананні ў неабходнасці рэфармавання [[Каталіцтва|Каталіцкага Касцёла]]. Першыя серыі разломаў і новыя перспектывы паходзілі ад [[Джон Уікліф|Джона Уікліфа]] з [[Оксфардскі універсітэт|Оксфардскага універсітэта]], а пазней ад [[Ян Гус|Яна Гуса]]. Каталіцкі Касцёл абодвух іх прызнанаў [[ерытыкі|ерытыкамі]].
Прычынай Рэфармацыі быў, таксама, упадак аўтарытэту [[папа рымскі|папы рымскага]] і ўсяго Каталіцкага Касцёла. Да гэтага спрычыніліся: [[авіньёнская няволя|авіньёнская няволя рымскіх папаў]], [[заходняя схізма]] (папская схізма), нізкі ўзровень адукацыя|адукацыі [[духавенства]], гандаль [[індульгенцыя]]мі (адпустамі), скіраванасць [[іерархія|іерархаў]] Каталіцкага Касцёла да спраў выключна свецкіх (уладанне землямі, маёмасцю, прыбытак і г.д.). Свой уплыў аказала з’яўленне [[гуманізм]]у.
 
[[Сусветныя саборы]], якія адбыліся напярэдадні Рэфармацыі — [[Канстанскі сабор|Канстанскі]] і [[Пяты Латэранскі сабор|Пяты Латэранскі]] саборы, не займаліся рэформай Каталіцкага Касцёла, патрэба якой была відавочнай.