Ě
| Ěě (E з гачакам) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| Лацінскі алфавіт | ||||||
| A | B | C | D | E | F | G |
| H | I | J | K | L | M | N |
| O | P | Q | R | S | T | U |
| V | W | X | Y | Z | ||
| Дадатковыя і варыянтныя знакі | ||||||
| À | Á | Â | Ã | Ä | Å | Æ |
| Ā | Ă | Ą | Ç | Ć | Ĉ | Ċ |
| Č | Ð,ð | Ď,ď | Đ,đ | È | É | Ê |
| Ë | Ē | Ė | Ę | Ě | Ə | Ĝ |
| Ğ | Ġ | Ģ | Ƣ | Ĥ | Ħ | Ì |
| Í | Î | Ï | Ī | Į | İ,i | I,ı |
| IJ | Ĵ | Ķ | Ĺ | Ļ | Ľ | Ł |
| Ñ | Ń | Ņ | Ň | Ò | Ó | Ô |
| Õ | Ö | Ø | Ő | Œ | Ơ | Ŕ |
| Ř | ß | ſ | Ś | Ŝ | Ş | Š |
| Þ | Ţ | Ť | Ù | Ú | Û | Ü |
| Ū | Ŭ | Ů | Ű | Ų | Ư | Ŵ |
| Ý | Ŷ | Ÿ | Ź | Ż | Ž | Ƶ |
Ě — літара, якая выкарыстоўваецца ў чэшскай і лужыцкай пісьменнасці. Уяўляе сабой мадыфікацыю літары E шляхам дадання гачака.
У чэшскай пісьменнасці Ě выкарыстоўваецца з гістарычных прычын (у старажытнасці гэта літара пазначала асобную фанему, якая ў кірыліцы перадавалася літарай яць); яна змяняе вымаўленне папярэдняга зычнага (напачатку слова Ě не сустракаецца):
- dě, tě, ně — вымаўляецца як ďe, ťe, ňe,
- bě, pě, vě, fě — вымаўляецца як bje, pje, vje, fje (fě сустракаецца рэдка, напрыклад, na harfě),
- mě — вымаўляецца як mňe.
У лужыцкіх мовах Ě можа сустракацца і пасля тых зычных, пасля якіх Ě немагчыма ў чэшскай:
- č: у верхнелужыцкай, напрыклад, Čěska republika
- ź: у верхнелужыцкай, напрыклад, wobdźěłać, у ніжнелужыцкай, напрыклад, wobźěłaś
- r: у верхнелужыцкай, напрыклад, rěč.
У славістычнай транскрыпцыі ě пазначае гук, які адпавядае яцю (ѣ).