Індульгенцыя
Індульге́нцыя (лац.: indulgentia ад лац.: indulgeo, "цярпець, дазваляць ") — у каталіцкай царквы — вызваленне ад часовай кары за грахі, у якіх грэшнік ўжо пакаяўся, і віна за якія ўжо даравана ў сакраменце споведзі[1], у прыватнасці дазвол ад накладзенай Царквой епітым'і. Насуперак распаўсюджанай памылцы, індульгенцыя не мае ніякага дачынення да адпушчэнне грахоў, якое даецца толькі ў сакраменце споведзі. Адпушчэнне часовай кары хрысціянін атрымлівае праз дзеянне Царквы са скарбніцы заслуг Хрыста і святых[1]. Індульгенцыя можа быць частковай або поўнай, у залежнасці ад таго, ці вызваляе яна часткова або цалкам ад часовай кары за грахі[1]. Кожны вернік можа атрымліваць індульгенцыі як для сябе, так і за памерлых[1].
Зноскі
- ↑ а б в г Катехизис Католической церкви. &1471 Архівавана 25 мая 2013.
Літаратура правіць
- Катэхізіс Каталіцкай царквы. Ст. 1471
- «Индульгенция» //Католическая энциклопедия. Т. 2, Издательство францисканцев. М, 2005.
- Е. В. Казбекова, В. В. Тюшагин, М. С. Иванов. Индульгенция // Православная Энциклопедия. Т. 22
- [https://web.archive.org/web/20140702022704/http://ec-dejavu.ru/i/Indulgence.html Архівавана 2 ліпеня 2014. А. Д. Щеглов. Индульгенция] // Словарь средневековой культуры. М., 2003, с. 187—189