Ішкалдзь

І́шкалдзь (трансліт.: Iškaldź, руск.: Ишколдь) — вёска ў Баранавіцкім раёне Брэсцкай вобласці, каля ракі Уша. Уваходзіць у склад Крошынскага сельсавета. Размешчана за 36 км на паўночны ўсход ад Баранавіч, за 20 км ад чыгуначнай станцыі Пагарэльцы на лініі Баранавічы — Мінск, за 3 км ад шашы Брэст — Мінск. Насельніцтва 264 жыхары, 123 гаспадаркі (2005).

Вёска Ішкалдзь Касцёл Найсвяцейшай Тройцы Краіна Беларусь Вобласць Брэсцкая Раён Баранавіцкі Сельсавет Крошынскі Каардынаты 53°20′06″ пн. ш. 26°21′52″ у. д. Першая згадка XIV стагоддзе Вышыня цэнтра 157 м Насельніцтва ▼119 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 163 Паштовы індэкс 225365 Аўтамабільны код 1 СААТА 1204830028 Ішкалдзь на карце Беларусі ±

Ішкалдзь на Вікісховішчы

Ішкалдзь — былое мястэчка гістарычнай Навагрудчыны. Да нашага часу тут захаваўся адзін з найбольш старажытных касцёлаў на Беларусі.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Ішкалдзь згадваецца ў 1-й пал. XV ст. як маёнтак у Наваградскім павеце, уладанне Неміровічаў. У 1449 смаленскі намеснік М. Неміровіч заснаваў тут касцёл. У 1472 г. з яго фундацыі збудавалі мураваны касцёл Найсвяцейшай Тройцы. М. Неміровіч запісаў маёнтак сваёй жонцы Альжбеце, па смерці якой гэты двор мусіў перайсці пад юрысдыкцыю Віленскага біскупства.

Касцёл. Напалеон Орда, 1876

У 1502 і 1506 гг. Ішкалдзь пацярпела ад набегаў крымскіх татараў. Станам на 1579 г. паселішча мела статус мястэчка і знаходзілася ў валоданні Кацярыны Тэньчынскай, тут было 82 сядзібы, 2 карчмы. На 1598 г. — рынак, 2 вуліцы, 69 двароў, уласнасць К. Радзівіла Перуна. Сяляне мястэчка адбывалі паншчыну 3 дні ў тыдзень з валокі. Пазней мясціна знаходзілася ў валоданні Ільінічаў, Радзівілаў, Вітгенштэйнаў.

Станам на 1755 г. — 89 двароў. У 1787 г. мястэчка знаходзілася ў складзе Новагародскага павета Вялікага Княства Літоўскага, налічвала больш за 100 двароў.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. Ішкалдзь апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Навагрудскім павеце. У 1862 г. мястэчка ў Гарадзенскай воласці Навагрудскага павета Мінскай губерні.

Пасля здушэння нацыянальна-вызваленчага паўстання 1863—1864 гадоў у 1868 годзе касцёл пераўтвораны ў Троіцкую царкву Маскоўскага патрыярхату. У 1879 годзе яе прыход налічваў каля 2 тысяч прыхаджан, сярод якіх пісьменныя складалі толькі 4 %.

У першай палове 1880-х гг. у мястэчку было 108 двароў. У 1897 годзе дзейнічала царква, працавалі магазін, крама і карчма, рэгулярна праводзіўся 1 кірмаш. Побач з мястэчкам быў засценак Новая Ішкалдзь.

Найноўшы час

Згодна з Рыжскім мірным дагаворам (1921) Ішкалдзь апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Паланэчкаўскай гміне Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства. У гэты час тут было 136 дамоў; каля мястэчка існавала вёска Ішкалдзь (13 дамоў). Станам на 1923 — 136 двароў.

З 1939 года ў БССР. З 15 студзеня 1940 года ў Гарадзішчанскім раёне Баранавіцкай, з 8 студзеня 1954 года Брэсцкай абласцей, з 25 снежня 1962 года ў Баранавіцкім раёне. З 12 кастрычніка 1940 года да 16 ліпеня 1954 года цэнтр Ішкалдзеўскага сельсавета. Статус паселішча панізілі да вёскі.

У Вялікую Айчынную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 6 ліпеня 1944 года акупавана нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

Станам на 1 студзеня 1998 — 138 двароў.

• Мястэчка на старых здымках
• 
  Касцёл, галоўны фасад
• 
  Касцёл, з боку апсіды
• 
  Касцёл, інтэр'ер
• 
  Касцёл, старажытныя дзверы

З 16 ліпеня 1954 года да 14 красавіка 1960 года вёска ўваходзіла ў склад Паланечкаўскага сельсавета, да 26 чэрвеня 2013 года — у склад Петкавіцкага сельсавета (у 1960—1986 гадах — Савіцкі сельсавет).

Насельніцтва

• XIX стагоддзе:
  • 1830 год — 276 муж., з іх шляхты 4, духоўнага саслоўя 1, мяшчан-хрысціян і сялян 272;
  • 1862 год — 108 двароў, 738 жыхароў;
  • 1884 год — 740 жыхароў;
  • 1897 год — 120 двароў, 628 жыхароў, у засценку — 4 двары, каля 10 жыхароў;
• XX стагоддзе:
  • 1901 год — 600 жыхароў, у засценку — 10 жыхароў;
  • 1921 год — 136 дамоў, 691 жыхар, у вёсцы — 62 жыхары;
  • 1970 год — 512 жыхароў;
  • 1994 год — 154 двары, 350 жыхароў;
  • 1997 год — 364 жыхары, 159 двароў;
  • 1998 год — 323 чал..
• XXI стагоддзе:
  • 2005 год — 264 жыхары, 123 гаспадаркі.

Інфраструктура

У Ішкалдзі працуюць сярэдняя школа, бібліятэка, сельскі клуб.

Славутасці

Касцёл. Э. Паўловіч, 1848

• Касцёл Найсв. Тройцы (1472) —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 112Г000057
• Капліца Маці Божай (каля касцёла)
• Магіла кс. Вінцэнта Латарэвіча, забітага 19 сакавіка 1919 у Мірскім замку бальшавікамі

Страчаная спадчына

• Сядзіба (XVI ст.)

Вядомыя асобы

• Стэфан Зан (1803—1859) — удзельнік паўстання 1830—1831 гадоў, малодшы брат Тамаша Зана.

Галерэя

• Краявіды Ішкальдзі
• 
  Касцёл
• 
  Касцёл, бакавы фасад
• 
  Касцёл, брама
• 
  Каплічка

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2006. — 528 с.: іл. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0373-X.
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка горада Баранавічы і Баранавіцкага раёна // Г. К. Кісялёў (галоўны рэдактар), Р. Б. Венцэль, М. К. Дзёмін і інш. (рэдкал.), М. І. Бернат (укладальнік). — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 736 с.: іл. — ISBN 985-6302-28-5.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
• Ішкалдзь // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 369. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
• Соркіна I. Мястэчкі Беларусі ў канцы XVIII — першай палове XIX ст. — Вільня: ЕГУ, 2010. — 488 с. ISBN 978-9955-773-33-7.
• Iszkołdź // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. — S. 308.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ішкалдзь
• Здымкі на Radzima.org