Авет Маркосавіч Авецісян

Авет Маркосавіч Авецісян (сапраўднае прозвішча — Васканян) (18971971), армянскі савецкі акцёр тэатра і кіно. Народны артыст СССР (1962)[2].

Авет Маркосавіч Авецісян
арм.: Ավետ Մարկոսի Ավետիսյան
Дата нараджэння 12 (24) лістапада 1897[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 29 сакавіка 1971(1971-03-29)[1] (73 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Жонка Сіран Алавердзян[d]
Адукацыя
Месца працы
Прафесія акцёр
Кірунак сацыялістычны рэалізм
Прэміі
Сталінская прэмія
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За абарону Каўказа» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
народны артыст СССР
IMDb ID 0043100

Біяграфія правіць

Авет Авецісян нарадзіўся 12 (24) лістапада 1897 года ў Тыфлісе (цяпер Тбілісі) у сям’і рамесніка.

У 19051914 гадах вучыўся ў семінарыі Нерсісян (Тыфліс).

У 1916 годзе быў закліканы ў армію на Першую сусветную вайну.

Сцэнічную дзейнасць пачаў у 1917 годзе. Гуляў у тэатрах Баку і Тыфліса, у трупе Аванеса Абеляна. У 19211922 гадах — у трупе Амо Харазяна ў Караклісе (цяпер Ванадзор[2]).

У 19221971 гадах — адзін з заснавальнікаў і вядучы актор Першага Дзяржаўнага тэатра Арменіі (цяпер Нацыянальны акадэмічны тэатр ім. Г. Сундукяна).

Творчасці Авецісяна ўласціва імкненне да вострай сатырычнасці, сакавіты гумар. Майстар выразнага жэста, сцэнічнай гаворкі. Гульня адзначана шчырасцю эмоцый, тэмпераментам. У той жа час валодае стрыманай, мяккай манерай выканання, добрым пачуццём меры, лаканічнасцю ў выбары выразных сродкаў.

Член УКП (б) з 1942 года.

Памёр у Ерэване 29 сакавіка 1971 года. Пахаваны на Тахмахскіх могілках.

Узнагароды і званні правіць

Зноскі

  1. а б в г д е ё ж Армянская савецкая энцыклапедыя / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. а б Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 1. А — Ангоб. 1969. 608 стр., илл.; 47 л. илл. и карт, 1 отд. л. табл.
  3. Хронография Еревана = Երևանի տարեգրությունը. — Ер.: Музей истории города Еревана, 2009. — С. 78. — 240 с.

Літаратура правіць