Адзіны еўрапейскі акт

Адзіны еўрапейскі акт (АЕА) (англ.: Single European Act, SEA) быў першым сур’ёзным пераглядам Рымскага дагавора 1957 года. Акт накіроўвае Еўрапейскую супольнасць на стварэнне агульнага рынка да 31 снежня 1992 года і фармулюе прынцыпы Еўрапейскага палітычнага супрацоўніцтва, папярэдніка Агульнай знешняй палітыкі і палітыкі бяспекі Еўрапейскага саюза. Быў падпісаны ў Люксембургу 17 лютага 1986 года і ў Гаазе 28 лютага 1986 года. Набыў моц 1 ліпеня 1987 года, у рамках камісіі Дэлора.

Перадгісторыя правіць

Закон вырас на глебе незадаволенасці сярод чальцоў Еўрапейскай супольнасці у 1980-я гады ў сувязі з адсутнасцю дэ-факта вольнага гандлю паміж імі. Лідары дзелавых і палітычных кругоў жадалі гарманізаваць законы паміж краінамі і ўрэгуляваць палітычныя рознагалоссі. Камітэт па аналізе агульнага рынка падрыхтаваў спіс крокаў, якія былі неабходны, што стала асновай Адзінага еўрапейскага акту.

Ён быў падпісаны ў снежні 1985 года на аснове палітычнай дамоўленасці, дасягнутай на Еўрапейскім савеце ў Люксембургу 3 снежня 1985 года.

Агляд правіць

Адзін з асноўных момантаў АЕА заключаўся ў фармаванні Адзінага рынка у рамках ЕС да 1992 года, г. зн. да таго часу, калі, як чакалася, усе неабходныя заканадаўчыя рэформы былі б завершаны. Для дасягнення гэтай мэты АЕА рэфармаваў заканадаўчы працэс шляхам уводзін працэдуры супрацоўніцтва і пашырыў Галасаванне ў Савеце Еўрапейскага саюза на новыя раёны — меры, якія былі закліканы скараціць час на заканадаўчыя працэсы. Пры гэтым АЕА прызначаўся для ліквідацыі пакінутых бар’ераў паміж краінамі, а таксама для гарманізацыі і падвышэння канкурэнтаздольнасці еўрапейскіх краін.