Азіяцка-Ціхаакіянскае эканамічнае супрацоўніцтва
Азіяцка-Ціхаакіянскае эканамічнае супрацоўніцтва (АЦЭС) — форум 21 эканомікі Азіяцка-Ціхаакіянскага рэгіёну для супрацоўніцтва ў галіне рэгіянальнага гандлю і палягчэння і лібералізацыі капіталаўкладанняў. Мэтай АЦЭС з’яўляецца павышэнне эканамічнага росту і росквіту ў рэгіёне і ўмацаванне азіяцка-ціхаакіянскай супольнасці.
У эканоміках-удзельніцах пражывае каля 40 % сусветнага насельніцтва, на іх прыпадае прыблізна 54 % ВУП і 44 % сусветнага гандлю.
Члены АЦЭС правіць
.svg)
У наш час у АЦЭС 21 член, сярод іх — большасць краін з берагавой лініяй у Ціхага акіяна. Адна з нешматлікіх міжнародных арганізацый, да якіх Тайвань далучыўся з поўным ухваленнем Кітая. У выніку ў АЦЭС прыняты тэрмін эканомікі, якія ўдзельнічаюць, а не краіны-ўдзельнікі.
| Эканомікі, якія ўдзельнічаюць | Дата ўступлення |
|---|---|
 Аўстралія
|
1989 |
 Бруней
|
1989 |
 В’етнам
|
1998 |
 Ганконг, Кітай[1]
|
1991 |
 ЗША
|
1989 |
 Інданезія
|
1989 |
 Канада
|
1989 |
 Кітайская Народная Рэспубліка[2]
|
1991 |
 Кітайскі Тайбэй[3]
|
1991 |
 Малайзія
|
1989 |
 Мексіка
|
1993 |
 Новая Зеландыя
|
1989 |
 Папуа — Новая Гвінея
|
1993 |
 Перу
|
1998 |
 Расія
|
1998 |
 Рэспубліка Карэя
|
1989 |
 Сінгапур
|
1989 |
 Тайланд
|
1989 |
 Філіпіны
|
1989 |
 Чылі
|
1994 |
 Японія
|
1989 |
Гісторыя АЦЭС правіць
Арганізацыя ўтворана ў 1989 годзе ў Канберы па ініцыятыве прэм’ер-міністраў Аўстраліі і Новай Зеландыі.
АЦЭС ўтворана як свабодны кансультатыўны форум без якой-небудзь жорсткай арганізацыйнай структуры або буйнога бюракратычнага апарату. Сакратарыят АЦЭС, размешчаны ў Сінгапуры, уключае толькі 23 дыпламаты, якія прадстаўляюць краіны-ўдзельніцы АЦЭС, а таксама 20 мясцовых наёмных супрацоўнікаў.
Першапачаткова вышэйшым органам АЦЭС былі штогадовыя нарады на ўзроўні міністраў. З 1993 года галоўнай формай арганізацыйнай дзейнасці АЦЭС з’яўляюцца штогадовыя саміты (нефармальныя сустрэчы) лідараў эканомік АЦЭС, у ходзе якіх прымаюцца дэкларацыі, якія падводзяць агульны вынік дзейнасці Форума за год і вызначаюць перспектывы далейшай дзейнасці. З вялікай перыядычнасцю праходзяць сесіі міністраў замежных спраў і эканомікі.
Галоўныя працоўныя органы АЦЭС: Дзелавы кансультацыйны савет, тры камітэты экспертаў (камітэт па гандлі і інвестыцыях, эканамічны камітэт, адміністрацыйна-бюджэтны камітэт) і 11 рабочых груп па розных галінах эканомікі.
У 1998 годзе адначасова з прыёмам у АЦЭС трох новых членаў — Расіі, В’етнама і Перу — уведзены 10-гадовы мараторый на далейшае пашырэнне складу членаў Форуму. Заявы на ўступленне ў АЦЭС падалі Індыя і Манголія.
Зноскі
- ↑ Ганконг далучыўся да АЦЭС у 1991 годзе, быўшы пад брытанскім кіраваннем, пад назвай «Ганконг». У 1997 годзе Ганконг стаў спецыяльным адміністрацыйным раёнам КНР і прыняў назву «Ганконг, Кітай».
- ↑ Кітайская Народная Рэспубліка уяўляе інтарэсы толькі кантынентальнага Кітая, паколькі Ганконг і Аомынь лічацца асобнымі эканомікамі.
- ↑ З прычыны спрэчкі з Кітайскай Народнай Рэспублікай з нагоды палітычнага статусу Тайваня Кітайская Рэспубліка ўваходзіць у АЦЭС пад назвай «Кітайскі Тайбэй», а не пад афіцыйнай назвай «Кітайская Рэспубліка» ці агульнапрынятым «Тайвань».