Айнажы

горад у Латвіі

Айнажы (лат.: Гук Ainaži, эст.: Heinaste) — горад у паўночнай Латвіі, знаходзіцца ў гістарычным рэгіёне Відзэмэ. У адміністрацыйным значэнні адносіцца да Салацгрыўскага края. Размяшчаецца на ўзбярэжжы Рыжскага заліва Балтыйскага мора, недалёна ад мяжы з Эстоніяй. За 113 км ад Рыгі. Насельніцтва — каля 1 тыс. чалавек.

Горад
Айнажы
Ainaži
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Рэгіён
Край
Каардынаты
Заснаваны
1926
Першая згадка
Горад з
Плошча
5,02 км²
Вышыня цэнтра
0 м
Насельніцтва
835[1] чалавек (2016)
Шчыльнасць
198 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
(+371) 640
Паштовы індэкс
LV-4035[2]
Афіцыйны сайт
Айнажы на карце Латвіі
Айнажы (Латвія)
Айнажы

Гісторыя правіць

У гістарычных звестках Айнажы ўзгадваюцца ў 1564 годзе як невялікае паселішча ліваў. Хуткае развіццё пачалося ў 1870-х гг., калі тут быў пабудаваны марскі порт, а так сама карабельная верф. У 1864 годзе тут была адкрытая карабельная школа, у якой вучыліся дзеці эстонскіх і латышскіх сялян. Школа дзейнічала амаль 50 гадоў, пакуль не была зруйнавана пад час Першай сусветнай вайны.

У 1919 годзе латышскае войска выбіла немцаў з Айнажы. Пасля заканчэння Першай сусветнай вайны паселішча было далучана да Латвіі, нягледзячы на тое, што большасць насельніцтва з’яўлялася эстонцамі. У часы незалежнасці Латвіі (1919 — 1940 гг.). Айнажы хутка развіваліся. У 1926 годзе паселішча атрымала статус горада. Пад час Другой сусветнай вайны горад быў значна разбураны і нягледзячы на тое, што порт быў часткова адноўлены пасля вайны, значнасць горада значна знізілася.

Да 1917 года горад меў назву Гайнаш (Haynasch ці Hainasch).

Насельніцтва правіць

Насельніцтва складае 891 чалавек (2013), з якіх 92 % латышы, 3 % рускія, 2 % эстонцы. Да пачатку 1920-х гадоў у Айнажы пераважала эстонскае насельніцтва.

Славутасці правіць

  • Музей Айнажскай мараходнай школы.
  • Музей пажарнікаў.
  • Памятны камень «Белае сонца». Памятны знак, створаны ў 1998 годзе, уяўляе карту марскіх падарожжаў латышскіх маракоў.

Зноскі

Спасылкі правіць