Акрамега́лія (ад грэч. ἄκρος — канечнасць і грэч. μέγας — вялікі) — хвароба, якая характарызуецца празмерным ростам рук, ступняў і асабліва касцей твару, што прыводзіць да развіцця масіўнай ніжняй сківіцы і цяжкіх надброўяў.

Акрамегалія
МКХ-10 E22.022.0
МКХ-9 253.0253.0
OMIM 102200
DiseasesDB 114
MedlinePlus 000321
eMedicine med/27 derm/593derm/593
MeSH D000172
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Выклікаецца залішняй сакрэцыяй  (руск.) гармону росту (самататрапіну)  (руск.) пры ацыдафільнай пухліне гіпофіза. Лішкі самататрапіну выклікаюць таксама гіпафізарны дыябет, абумоўлены тармажэннем сакрэцыі інсуліну. Акрамегалія назіраецца ў маладым узросце, развіваецца паступова, доўгія гады. Суправаджаецца болем галавы, палавой слабасцю, спыненнем менструацый, парушэннем зроку  (руск.).

Лячэнне: рэнтгенаўскае апрамяненне, хірургічнае выдаленне пухліны.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць