Акуляр

Акуля́р (ад лац.: ocularis — вочны) — частка аптычнай прылады (мікраскопа, тэлескопа і інш.), накіраваная да вока назіральніка. Прызначаны для разглядання павялічанага відарыса, створанага аб'ектывам або абарачальнай сістэмай.

Калекцыя розных відаў акуляраў

Не блытаць з Акуляры.

Асноўныя характарыстыкі: фокусная адлегласць, якая вызначае павелічэнне ўсей аптычнай сістэмы; адлегласць да выхадной зрэнкі (ад апошняй паверхні акуляра да відарыса, створанага акулярам); вугал поля зроку.

Акуляр Гюйгенса

Акуляр Рамсдэна

Асноўныя тыпы простых акуляраў: Гюйгенса (17 ст.) і Рамсдэна (18 ст.). У складаных акуляраў за кошт павелічэння колькасці лінзаў і выкарыстання несферычных (напрыклад, парабалічных) паверхняў вугал зроку даводзіцца да 90—100°.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Акуляр