Алан Хігер

Алан Хігер
Алан Хігер
	Alan Jay Heeger
Дата нараджэння	22 студзеня 1936[…] (88 гадоў)
Месца нараджэння	Су-Сіці, акруга Вудберы[d], Аява, ЗША;
Грамадзянства	ЗША[…];
Дзеці	David Heeger[d]
Род дзейнасці	фізік, хімік, інжынер, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка і хімія
Месца працы	Пенсільванскі ўніверсітэт; Каліфарнійскі ўніверсітэт у Санта-Барбары; Універсітэт Юты; Жэнеўскі ўніверсітэт;
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Універсітэт Небраскі-Лінкальна; Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі (1961); Omaha Central High School[d];
Навуковы кіраўнік	Alan M. Portis[d]
Вядомы як	распрацавалы метады атрымання электраправодных палімераў
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША; Кітайская акадэмія навук; Нацыянальная інжынерная акадэмія ЗША; Амерыканскае фізічнае таварыства;
Узнагароды	грант Гугенхайма Нобелеўская прэмія па хіміі (2000) прэмія Бальцана[d] (1995) прэмія Олівера Э. Баклі па фізіцы кандэнсаванага стану[d] (1983) ганаровы доктар Універсітэта Алікантэ[d] медаль Джона Скота[d] (1989) Gold medal of the Spanish National Research Council[d] (2007) член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] член Амерыканскай асацыяцыі садзейнічання развіццю навукі[d] (2011)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алан Хігер (англ.: Alan J. Heeger; 22 студзеня 1936 года, Су-Сіці, штат Аява, ЗША) — амерыканскі фізік і хімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (2000, сумесна з А. Макдыярмідам і Х. Сіракавам).

Скончыў універсітэт Небраска (бакалаўр, 1957) і Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі (доктар філасофіі, 1961). У 1962—1982 гадах працаваў у Пенсільванскім універсітэце. З 1982 года — прафесар фізікі ў Каліфарнійскім універсітэце ў Санта-Барбары, у 1982—1999 гадах дырэктар Інстытута палімераў і арганічных матэрыялаў. З 1999 года адначасова працуе ў розных камерцыйных кампаніях. Сумесна з Аланам Макдыярмідам і Хідэкі Сіракавам распрацаваў метады атрымання арганічных палімерных матэрыялаў, электраправоднасць якіх параўнальная з электраправоднасцю металаў.

Зноскі

↑ Bell A. Alan J. Heeger — Encyclopædia Britannica Inc., 1768. Праверана 29 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q455"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2846567"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2743906"></a>
↑ Alan J. Heeger — 2002. Праверана 29 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>
↑ Semiconducting and Metallic Polymers: The Fourth Generation of Polymeric Materials (Nobel Lecture) — 2001.
↑ TWO NOBEL PRIZE WINNERS FROM UC SANTA BARBARA _x000B_CREDIT INTERDISCIPLINARY NATURE OF THE UNIVERSITY — University of California, Santa Barbara, 2000. Праверана 29 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q263064"></a>
↑ Alan J. Heeger — 2002. Праверана 30 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>
↑ Novel Organic Conductors: Effect of Structure On Band Gap — 2011. Праверана 30 красавіка 2020.
↑ https://engineering.ucsb.edu/people/alan-j-heeger
↑ NNDB — 2002.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

Літаратура правіць

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
Shirakawa H., McDiarmid A., Heeger A. Twenty-five Years of Conducting Polymers. // Chem. Commun. 2003. P. 1-4.

Спасылкі правіць

Старонка Алана Хігера на сайце Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Санта-Барбары Архівавана 14 верасня 2007. (англ.)
Аўтабіяграфія Алана Хігера на сайце Нобелеўскага камітэта (англ.)
Алан Хігер — біяграфія(недаступная спасылка).

[_d1096186cd9a4b6a-1] Bell A. Alan J. Heeger — Encyclopædia Britannica Inc., 1768. Праверана 29 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q455"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2846567"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2743906"></a>

[_8ca4baf3ef774066-2] Alan J. Heeger — 2002. Праверана 29 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

[_fb92aff087937cab-3] Semiconducting and Metallic Polymers: The Fourth Generation of Polymeric Materials (Nobel Lecture) — 2001.

[_43310f30bdf2347e-4] TWO NOBEL PRIZE WINNERS FROM UC SANTA BARBARA _x000B_CREDIT INTERDISCIPLINARY NATURE OF THE UNIVERSITY — University of California, Santa Barbara, 2000. Праверана 29 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q263064"></a>

[_b895b373e92d4444-5] Alan J. Heeger — 2002. Праверана 30 красавіка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

[_c51df32ad714869b-6] Novel Organic Conductors: Effect of Structure On Band Gap — 2011. Праверана 30 красавіка 2020.

[_594bd9481dddb3a8-7] ttps://engineering.ucsb.edu/people/alan-j-heeger

[_6f91517a68bd0f9b-8] NNDB — 2002.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Алан Хігер
Alan Jay Heeger

Дата нараджэння	22 студзеня 1936(1936-01-22)^[1]^[2]^[…] (88 гадоў)
Месца нараджэння	Су-Сіці, акруга Вудберы^[d], Аява, ЗША^[3]^[4]
Грамадзянства	ЗША^[5]^[6]^[…]
Дзеці	David Heeger^[d]
Род дзейнасці	фізік, хімік, інжынер, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка і хімія
Месца працы	Пенсільванскі ўніверсітэт Каліфарнійскі ўніверсітэт у Санта-Барбары^[7] Універсітэт Юты Жэнеўскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Універсітэт Небраскі-Лінкальна Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі (1961) Omaha Central High School^[d]
Навуковы кіраўнік	Alan M. Portis^[d]
Вядомы як	распрацавалы метады атрымання электраправодных палімераў
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Кітайская акадэмія навук Нацыянальная інжынерная акадэмія ЗША Амерыканскае фізічнае таварыства^[8]
Узнагароды	грант Гугенхайма Нобелеўская прэмія па хіміі (2000) прэмія Бальцана^[d] (1995) прэмія Олівера Э. Баклі па фізіцы кандэнсаванага стану^[d] (1983) ганаровы доктар Універсітэта Алікантэ^[d] медаль Джона Скота^[d] (1989) Gold medal of the Spanish National Research Council^[d] (2007) член Амерыканскага фізічнага таварыства^[d] член Амерыканскай асацыяцыі садзейнічання развіццю навукі^[d] (2011)
Медыяфайлы на Вікісховішчы