Алег Анатольевіч Пешкаў

Алег Анатольевіч Пе́шкаў (руск.: Олег Анатольевич Пешков; 3 жніўня 1970, Касіха, Алтайскі край, РСФСР, СССР24 лістапада 2015, Горы Туркмен, Сірыя) — расійскі ваенны лётчык, падпалкоўнік. Меў кваліфікацыю лётчыка-снайпера. Узначальваў службу бяспекі палётаў у Ліпецкім авіацэнтры. З верасня 2015 года браў удзел у ваеннай аперацыі Расіі ў Сірыі. 24 лістапада 2015 года яго самалёт быў збіты турэцкім знішчальнікам над гарамі Туркмен. Пешкаў і яго штурман Канстанцін Мурахцін катапультаваліся, але па іх быў адкрыты агонь з зямлі. У выніку лётчык загінуў. Указам прэзідэнта Расіі ад 25 лістапада таго ж года ён удастоены звання Героя Расійскай Федэрацыі.

Алег Анатольевіч Пешкаў
руск.: Олег Анатольевич Пешков
Дата нараджэння 3 жніўня 1970(1970-08-03)
Месца нараджэння
Дата смерці 24 лістапада 2015(2015-11-24) (45 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць Расія
Род войскаў Паветрана-касмічныя сілы Расійскай Федэрацыі
Званне падпалкоўнік
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Расійскай Федэрацыі
юбілейны медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР» Medal for distinguished military service, 1st class Medal for distinguished military service, 2nd class Medal for distinguished military service, 3rd class Medal for military valour, 2nd class Defence Ministry's 200 year medal Devotion Order Медаль «Баявая садружнасць»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

  Вонкавыя выявы
  Суворавец Алег Пешкаў
  Выпускнік ХВВАВ

Нарадзіўся 3 жніўня 1970 года[1] ў вёсцы Касіха Алтайскага краю[2]. Праз некаторы час сям’я пераехала ва Усць-Каменагорск[1], дзе Алег у 1985 годзе скончыў васьмігадовую школу[3]. У 1987 годзе скончыў з сярэбраным медалём Свярдлоўскае сувораўскае ваеннае вучылішча, у 1991 годзе скончыў з залатым медалём Харкаўскае вышэйшае ваеннае авіяцыйнае вучылішча лётчыкаў імя С. І. Грыцаўца[1].

Пасля вучэльні пачаў службу лётчыкам-інструктарам на МіГ-21 на авіябазе Кант (Кіргізская ССР), затым з 1992 па 1998 год праходзіў службу ў авіяцыйным гарнізоне н. п. Вазжаеўка (Амурская вобласць) у разведвальным авіяцыйным палку, служыў камандзірам эскадрыллі ў Прыморскім краі[1][4].

З 2009 года ўзначальваў службу бяспекі палётаў у 4-м Дзяржаўным цэнтры падрыхтоўкі авіяцыйнага персаналу і ваенных выпрабаванняў Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі[5]. З адзнакай скончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя Гагарына[1]. За час службы асвоіў пяць тыпаў самалётаў. Агульны налёт склаў 1750 гадзін[6]. Вайсковая кваліфікацыя — ваенны лётчык-снайпер.

Гібель правіць

24 лістапада 2015 года ў якасці камандзіра экіпажа бамбардзіроўшчыка Су-24М ПКС Расіі з бартавым нумарам 83[7] здзяйсняў баявы вылет у Сірыі ў складзе пары з задачай нанясення бомбавага ўдару[8]. Бамбавік Су-24М быў збіты ракетай «паветра-паветра» з знішчальніка F-16C ВПС Турцыі ў раёне сірыйска-турэцкай мяжы ў правінцыі Латакія і ўпаў на сірыйскай тэрыторыі. Экіпаж машыны здолеў катапультавацца.

Пешкаў загінуў падчас прызямлення на парашуце ў выніку абстрэлу з зямлі[1][9] баевікамі, якія прылічвалі сябе да турэцкай ультраправай арганізацыі «Шэрыя ваўкі»[10]. Адказнасць за забойства на сябе ўзяў кіраўнік арганізацыі Алпарслан Чэлік[11][12][13]. Адразу пасля гібелі лётчыка ў інтэрнэце былі размешчаны відэазапісы баевікоў з целам загінулага[1]. 31 сакавіка 2016 года Чэлік з 14 саўдзельнікамі быў затрыманы турэцкай паліцыяй у Ізміры[14].

Агонь, які вёўся па прызямлючымся на парашутах лётчыках, з’яўляецца прамым парушэннем пункта 1 42-га артыкулу Пратакола I Жэнеўскіх канвенцый 1949 года, які абвяшчае: «Ні адна асоба, якая пакідае на парашуце лятальны апарат, церпіць бедства, не падвяргаецца нападу на працягу свайго спуску на зямлю»[15][16]. Штурман экіпажа капітан Канстанцін Мурахцін прызямліўся па-за зонай абстрэлу і быў эвакуіраваны спецпадраздзяленнямі расійскіх і сірыйскіх узброеных сіл на авіябазу Хмеймім[9].

29 лістапада цела Алега Пешкава было дастаўлена ў морг ў турэцкай правінцыі Хатай, пасля чаго адпраўлена самалётам у Анкару[17][18]. Па выніках ускрыцця, расійскімі медэкспертаў устаноўлена, што смерць авіятара наступіла 24 лістапада 2015 года ў перыяд паміж 10:00 і 11:30 раніцы па маскоўскім часе, на целе было знойдзена восем кулявых раненняў і множныя гематомы[19].

Пахаванне правіць

30 лістапада 2015 года цела Алега Пешкава было прынята прадстаўнікамі Міністэрства абароны РФ і расійскімі дыпламатамі ў ваенным шпіталі Анкары і дастаўлены ў Расію спецрэйсам ваенна-транспартнай авіяцыі Міністэрства абароны Расіі на аэрадром «Чкалаўскі». У паветранай прасторы Расійскай Федэрацыі самалёт з целам Алега Пешкава суправаджаў эскорт знішчальнікаў[1][20].

Пахаваны пілот быў 2 снежня на Цэнтральнай алеі гарадскіх могілак г. Ліпецк з вайсковымі ўшанаваннямі[21].

Узнагароды правіць

Узнагароды Расіі правіць

Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі № 574[6] ад 25 лістапада 2015 года за гераізм, мужнасць і адвагу, праяўленыя пры выкананні воінскага абавязку, Алегу Анатольевічу Пешкаву прысвоена званне Героя Расійскай Федэрацыі (пасмяротна)[1][22][23]. Зорку Героя Расійскай Федэрацыі, прысвоеная Алегу Пешкаву, галоўнакамандуючы ПКС Расіі генерал-палкоўнік Віктар Бондараў перадаў 1 ​​снежня 2015 года ў Ліпецку яго ўдаве[24].

  • Медаль «За вайсковую доблесць» II ступені

Медаль «За адзнаку ў вайсковай службе» I, II і III ступені

  • Медаль «200 гадоў Міністэрству абароны»
  • Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
  • Медаль «100 гадоў ваенна-паветраным сілам»

Узнагароды Сірыі правіць

  • Ордэн Адданасці I класа (пасмяротна)[25][26]
  • Медаль «Баявая садружнасць»[25]

Сям’я правіць

Бацька — Анатоль Рыгоравіч Пешкаў, маці — Вольга Ільінічна[27].

Малодшы брат Павел — падпалкоўнік войск нацыянальнай гвардыі Расіі[1].

У Алега Пешкава засталіся жонка Гелена Юр’еўна[28], дачка (1999 года нараджэння) і сын (2007 года нараджэння)[1][29].

Памяць правіць

 
Мемарыяльная пліта ў Касіхе

У Расіі правіць

На яго радзіме ў сяле Касіха[30], на мемарыяле Воінскай славы Вазжаеўкі, дзе служыў Алег Пешкаў, і ў Барнауле на будынку краязнаўчага музея ўстаноўлены мемарыяльныя пліты[26]. Помнік, выраблены на сродкі вайскоўцаў і жыхароў Прыамур’я, усталяваны ў авіяцыйным гарнізоне Вазжаеўкі[26]. Мемарыяльныя дошкі ўстаноўлены на федэральнай трасе «Амур» у сяле Вазжаеўка[4] і на будынку Екацярынбургскага сувораўскага ваеннага вучылішча[31]. З 24 лістапада 2016 года навечна залічаны ў спіс асабістага складу пятай роты Екацярынбургскага сувораўскага ваеннага вучылішча[32].

У горадзе Арсеньеў Прыморскага краю ўсталяваны мемарыял Алега Пешкава. Імем загінулага планавалася назваць вуліцы ў Чалябінску[33], Сімферопалі[34] і Тамбове[35]. Імем Пешкава ў 2018 годзе названа вуліца ў новым мікрараёне пасёлка Стройкераміка, Самарскай вобласці[36].

Таксама грамадскія арганізацыі прапаноўвалі назваць імем авіятара адну з вуліц у Ліпецку[1][37][38] і 7-й Растоўскі завулак ў Маскве, дзе знаходзіцца пасольства Турцыі[39].

Улады Ліпецкай вобласці планавалі аказаць усебаковую дапамогу сям’і Пешкава[40]. Школа №30 у Ліпецку атрымала імя Пешкава; у лістападзе 2017 года на тэрыторыі ўстановы адукацыі ўсталяваны бюст[41].

Калегі па авіяцыйнай групе ВПС Расіі ў Сірыі звярнуліся да камандавання ВПС РФ з ініцыятывай прысваення аднаму з бамбардзіроўшчыкаў Су-24М авіябазы Хмеймім яго імя. У выніку было прынята рашэнне назваць імем загінулага лётчыка Су-34 з бартавым нумарам 10[26][42]. Таксама імем Пешкава названы рэйсавы аўтобус у Іркуцку[43].

Губернатар Алтайскага краю А. Б. Карлін заснаваў тры імянныя стыпендыі імя А. Пешкава, прызначаныя для вучняў Алтайскай школы-інтэрната з першапачатковай лётнай падрыхтоўкай. Губернатар таксама ўнёс прапанову аб прысваенні імя Героя адной з вуліц вёскі Касіха[44].

Навучэнцы Екацярынбургскага сувораўскага ваеннага вучылішча здзяйсняюць скачкі з парашутам памяці яго гераічнага подзвігу[45]. Кожны ўдзельнік ўзнагароджваецца памятным медалём «Скачок памяці Героя РФ Пешкова А.А.»[46]

У іншых краінах правіць

Імя Алега Пешкава носіць вуліца на расійскай авіябазе Хмеймім у Сірыі[47].

На адным з дамоў у горадзе Нові-Сад (Сербія) у снежні 2015 года нанесена графіці з партрэтам Алега Пешкава[48].

У сакавіку 2016 года турэцкі паэт Хюсейн Хайдар напісаў верш «Выбачэнні вялікаму рускаму народу», у якім выказаў спачуванні маці Алега Пешкава[49].

У снежні 2016 году кіраўніцтвам Сербіі ў дар сям’і Пешкава перададзена афіцэрская шабля[50].

Зноскі правіць

  1. а б в г д е ё ж з і к л 2015-12-01 Гаврилов Ю., Прощальный эскорт, Российская газета — Столичный выпуск, 6842 (271), 2015.11.30
  2. "В сбитом бомбардировщике Су-24 погиб лётчик из Алтайского края". Вести-Алтай. 26 ноября 2015. Архівавана з арыгінала 2015-11-26. Праверана 2015-11-26. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 26 лістапада 2015. Праверана 30 лістапада 2019.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 26 лістапада 2015. Праверана 30 лістапада 2019.
  3. Погибший пилот сбитого Турцией Су-24 — уроженец ВКО, Новости Усть-Каменногорска, Кудинов Р., Верба А, 2015-11-26
  4. а б "Памятник Олегу Пешкову, погибшему в Сирии, открыли в Приамурье". Звезда. 2016-06-12. Праверана 2016-06-13.
  5. "Коллеги из Липецкого авиацентра: Пешкову и Мурахтину можно было доверить любое задание". 2015-11-26. Архівавана з арыгінала 2015-11-28. Праверана 2016-02-21.
  6. а б Вечная память героям, Российское военное обозрение, 2015, ноябрь
  7. Гаврилов Ю (2015-11-27). "Главком ВКС раскрыл подробности атаки Турции на российский самолет". Российская газета. Архівавана з арыгінала 2015-11-27. Праверана 2016-02-21.
  8. "ВКС: Турки устроили засаду на Су-24". Взгляд.ру. 2015-11-27. Архівавана з арыгінала 2015-11-27. Праверана 2015-11-27.
  9. а б "«Обязан вернуть должок за командира»". Известия. 2015-11-25. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-20.
  10. "Русского пилота убили "турецкие бандеровцы"". 2015-11-26. Архівавана з арыгінала 2015-11-27. Праверана 2016-02-21. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2015. Праверана 30 лістапада 2019.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2015. Праверана 30 лістапада 2019.
  11. В СМИ попало фото и признание турка, стрелявшего в командира Су-24. Вести.Ru (25 лістапада 2015). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2016. Праверана 21 лютага 2016.
  12. "Türkmen Komutan Yardımcısı Alpaslan Çelik: Pilotların ikisini de vurduk!" [турэцкая]. 2015-11-24. Архівавана з арыгінала 2016-02-21. Праверана 2016-02-21.
  13. Адвокат специального назначения. Боевика, убившего Героя России в Сирии, очень активно защищали в Мосгорсуде // Газета «Коммерсантъ» № 215 от 22.11.2018
  14. Жаров К (2016-03-31). "СМИ: в Турции задержан взявший на себя ответственность за убийство пилота Су-24". ТАСС. Новости@Mail.ru. Архівавана з арыгінала 2016-03-31. Праверана 2016-03-31. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 31 сакавіка 2016. Праверана 30 лістапада 2019.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 31 сакавіка 2016. Праверана 30 лістапада 2019.
  15. Turkey downs Russian plane for 'violating airspace' (англ.). Middle East Eye (24 лістапада 2015). Архівавана з першакрыніцы 25 лістапада 2015. Праверана 21 лютага 2016.
  16. Статья 42. Лица на борту летательных аппаратов. Дополнительный протокол к Женевским конвенциям от 12 августа 1949 года, касающийся защиты жертв международных вооружённых конфликтов (Протокол I). Женева, 8 июня 1977 года. Международный комитет Красного Креста. Праверана 26 лістапада 2015.
  17. Güncelleme S (2015-11-29). "Türk selamıyla" [турэцкая]. Шаблон:An.: Hürriyet. Архівавана з арыгінала 2016-04-04. Праверана 2016-06-05.
  18. "Тело пилота сбитого в Сирии Су-24 доставлено в Турцию". Лента.ру. 2015-11-29. Архівавана з арыгінала 2015-11-29. Праверана 2016-02-21.
  19. "Обстоятельства гибели". Аргументы и факты. 2015-11-25. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-21.
  20. Самолёт с телом командира сбитого в Сирии Су-24 приземлился в Подмосковье. Newsru (30 лістапада 2015). Архівавана з першакрыніцы 30 лістапада 2015. Праверана 21 лютага 2016.
  21. В Липецке похоронили пилота Су-24 Олега Пешкова. Лента.ру (2 снежня 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 снежня 2015. Праверана 21 лютага 2016.
  22. Указ Президента Российской Федерации «О награждении государственными наградами Российской Федерации военнослужащих Вооружённых Сил Российской Федерации». Сайт Администрации Президента России (25 лістапада 2015). Праверана 21 лютага 2016.
  23. "Путин присвоил погибшему пилоту Су-24 звание Героя России". Lenta.ru. 25 ноября 2015. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-21. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  24. "Звезду Героя России передали супруге Олега Пешкова". 1 канал. 2015-12-01. Архівавана з арыгінала 2015-12-01. Праверана 2016-02-21.
  25. а б "На Алтае главком ВКС России вручил почётные ордена родственникам героя РФ Олега Пешкова". Алтапресс.ру. 2016-02-13. Архівавана з арыгінала 2016-02-21. Праверана 2016-02-21.
  26. а б в г "На малой родине Олега Пешкова, погибшего в Сирии в ноябре 2015 года, установлена мемориальная плита". 1 канал. 2016-02-13. Архівавана з арыгінала 2016-02-22. Праверана 2016-02-22.
  27. "Имя летчика, погибшего в Сирии, увековечат на Алтае: обзор СМИ". Барнаул: Regnum. 2015-11-07. Архівавана з арыгінала 2015-11-28. Праверана 2016-02-21.
  28. "Вдова Олега Пешкова присутствует на оглашении послания президента РФ Владимира Путина". ЛипецкМедиа. 2015-12-03. Архівавана з арыгінала 2016-02-04. Праверана 2016-02-21. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2016. Праверана 30 лістапада 2019.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2016. Праверана 30 лістапада 2019.
  29. Полякова М (2015-11-25). "Липчане вышли на митинг в память о погибшем пилоте". Комсомольская правда. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-21.
  30. "Память Героя России Олега Пешкова увековечили мемориальной плитой на его малой родине в Алтайском крае". Министерство обороны Российской Федерации. 2016-02-13. Архівавана з арыгінала 2016-02-16. Праверана 2016-02-20.
  31. "В Екатеринбурге появился памятный барельеф погибшему в Сирии пилоту". НТВ. 2016-06-25. Праверана 2016-06-26.
  32. Лётчик Пешков навечно включён в список суворовского училища Екатеринбурга. РИА Новости (2 снежня 2015). Праверана 23 лістапада 2016.
  33. Брагин Е., Отрыванов В (2015-12-07). "В Челябинске появится улица имени лётчика Олега Пешкова". ГТРК Южный Урал. Архівавана з арыгінала 2015-12-08. Праверана 2016-02-20. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 снежня 2015. Праверана 30 лістапада 2019.
  34. "Переименование симферопольской Турецкой улицы в улицу Пешкова состоится без учёта мнения общественности и историков – глава администрации города". Крыминформ. 2015-12-08. Архівавана з арыгінала 2015-12-08. Праверана 2016-02-20.
  35. "Именем Олега Пешкова назовут улицу и в Тамбове". Город48. 2015-11-30. Архівавана з арыгінала 2015-12-03. Праверана 2016-02-20. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 3 снежня 2015. Праверана 30 лістапада 2019.
  36. Жители Самары предложили назвать улицу в честь погибшего в САР летчика (руск.). РИА Новости (3 снежня 2015). Праверана 9 кастрычніка 2019.
  37. Валагин А (25 ноября 2015). "Улицу в Липецке предложили назвать именем погибшего лётчика". Российская газета. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-20. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  38. "В Липецке решили назвать улицу в честь погибшего пилота Су-24". Lenta.ru. 25 ноября 2015. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-20. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  39. "В Москве могут увековечить память Героя России лётчика Олега Пешкова, погибшего в Сирии". Защищать Россию. 2015-12-04. Архівавана з арыгінала 2015-12-05. Праверана 2016-02-20.
  40. Гаврилов Ю (25 ноября 2015). "Атаковали внезапно". Российская газета. Архівавана з арыгінала 2015-11-25. Праверана 2016-02-20. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  41. В Липецке прошли памятные мероприятия, посвящённые Герою России Олегу Пешкову
  42. "Имя Героя России Олега Пешкава будет носить фронтовой бомбардировщик Су-34". Липецкий городской Совет депутатов. 2016-02-02. Архівавана з арыгінала 2016-02-02. Праверана 2016-02-20.
  43. "Именами погибших в Сирии российских военных названы автобусы в Иркутске". Вести-Иркутск. 2015-07-12. Архівавана з арыгінала 2016-02-20. Праверана 2016-02-20. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2016. Праверана 30 лістапада 2019.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2016. Праверана 30 лістапада 2019.
  44. В Алтайском крае в соответствии с Указом Губернатора установят мемориальную плиту и назовут улицу в честь погибшего в Сирии лётчика Олега Пешкова. Официальный сайт Алтайского края (2 снежня 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 снежня 2015. Праверана 2 снежня 2015.
  45. Воспитанники Екатеринбургского СВУ совершили прыжок с парашютом в честь Героя России О.А. Пешкова(недаступная спасылка). eksvu.mil.ru. Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2019. Праверана 7 студзеня 2019.
  46. В ЕкСВУ состоялась торжественная церемония вручения памятных медалей «Прыжок памяти Героя РФ Олега Пешкова»(недаступная спасылка). eksvu.mil.ru. Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2019. Праверана 7 студзеня 2019.
  47. Фотографии из поездки в Сирию / Сергей Михеев, 11 октября 2019
  48. "Липецкого пилота Олега Пешкова увековечили в граффити в Сербии". МК Черноземье. 2015-12-20. Архівавана з арыгінала 2015-12-20. Праверана 2016-02-20.
  49. Олишевский Д (2016-03-10). "Сенатор Андрей Соболев ответил турецкому поэту Хюсейну Хайдару". Парламентская газета. Архівавана з арыгінала 2016-03-12. Праверана 2016-03-12.
  50. Республика Сербия // Официальный сайт Министерства иностранных дел Российской Федерации. — 12.12.2016.

Спасылкі правіць