Арангутаны (Pongo) — род чалавекападобных малпаў, адны з блізкіх родзічаў чалавека.
Назва паходзіць ад малайскага Orang Hutan, што азначае «лясны чалавек» (orang — «чалавек», hutan — «лес»).
Рост самцоў да 1,5 м, маса да 200 кг, самкі значна меншыя. Склад цела масіўны. Заднія канечнасці кароткія, пярэднія доўгія з размахам да 2,25 м. Вельмі развітая мускулатура. Цела ўкрытае рэдкімі валасамі чырвона-карычневага колеру, на плячах даўжыня валасоў да 40 см.
Арангутаны — адзіны сучасны род у падсямействе Ponginae. Да вымерлых родаў адносяцца гігантапітэкі (Gigantopithecus) і сівапітэкі (Sivapithecus).
Колькасць невялікая. У дзікай прыродзе сустракаюцца ў лясах на астравах Калімантан (Барнэа) і Суматра Малайскага архіпелагу.
Выпальванне лясоў становіцца ўсё больш распаўсюджанай з’явай, нават у нацыянальных парках на Барнэа і Суматры, дзе захаваліся гэтыя жывёлы. Маленькіх арангутангаў выкрадаюць для продажу, і гэта часта звязана з забойствам іх маці.
Род уключаны ў Міжнародную Чырвоную кнігу.
Асаблівасці біялогіі
правіць
Жывуць на дрэвах, дзе будуюць гнёзды. Кормяцца пладамі (найчасцей дурману), птушанятамі, яйкамі. Нараджаюць адно дзіцяня масай 1,5—2 кг, якое маці корміць малаком да З—4 гадоў. Жывуць да 30 гадоў.
.jpg)
