Блудніца
Блудніца (іўр.: אשה זונה; грэч. πόρνη) — назва ў хрысціянстве для жанчын, якія часта мяняюць мужчын для любадзейства, г. зн. блудзіць.
Першая згадка пра блудніцы адносіцца да часу патрыярха Якуба, сыны якога асудзілі згвалтаванне іх сястры Дзіны: «Хіба можна рабіць з сястрой нашай як з блудніцай?» (Быц 34: 31[1]). Больш падрабязна аб блудніцы гаворыцца ў прыкладзе Тамар, якая выдала сябе за блудніцу, зачыніўшы сябе покрывам і сяўбу каля гарадской брамы (Быц 38: 14-15[1]). Як плата за любадзейства фігуруе казляня (Быц 38: 17[1]). У грамадстве блудніцы ахоўваліся законам (вядомы выпадак іх звароту да Цара Саламона — 3Цар 3: 16-18[2]), але святарам было забаронена на іх ажаніцца (Ляв. 21: 14[3]), аднак вядома, што прарок Асія быў жанаты з блудадзейкай Гамар (Ас 1: 2-3[4]). Паслугамі блудніцы карыстаўся суддзя — назарэй Самсон (Суд 16: 1-3[5]). Асаблівую вядомасць набыла ерыхонская блудніца Рааў, якая схавала дваіх выведнікаў і праз тое захавала сабе жыццё пасля штурму горада.
У Новым Запавеце блудніцы займаюць асаблівае месца. Ісус Хрыстос, паказваючы фарысеям на прыярытэт веры Богу над справамі Закона Божага, кажа пра блудадзейку: «Праўду кажу вам, што мытнікі і распусніцы паперад вамі ідуць у царства Божае» (Мц 21: 31[6]). Былы фарысей апостал Павел перасцерагае хрысціян ад блудніц (1 Кар 6: 16[7]), а ў Адкрыцці Яна Багаслова ствараецца адмоўны вобраз Вавілонскай блудніцы.
Зноскі
- ↑ а б в http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter2 Кніга Быццё
- ↑ http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter303 Кніга 3 Царстваў
- ↑ http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter94 Кніга Лявіт
- ↑ http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter892 Кніга прарока Асіі
- ↑ http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter219 Кніга Суддзяў
- ↑ http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter972 Дабравесце паводле Матфея
- ↑ http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter1139 Першае пасланне апостала Паўла Карынфянам