Будынак Сената і Сінода
Будынак Сената і Сінода — помнік архітэктуры Санкт-Пецярбурга. Першапачаткова быў пабудаваны для двух дзяржаўных органаў кіравання Расійскай імперыі: Сената і Свяцейшага Сінода. Апошні буйны праект архітэктара Карла Росі.
| Адміністрацыйны будынак | |
| Будынак Сената і Сінода | |
|---|---|
| руск.: Здание Сената и Синода | |
 | |
| 59°56′07″ пн. ш. 30°18′05″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Расія |
| Горад | Санкт-Пецярбург |
| Тып будынка | Комплекс будынкаў |
| Архітэктурны стыль | ампір |
| Будаўнік | А. Я. Штаўберт |
| Архітэктар | Карл Росі |
| Будаўніцтва | 1829—1834 гады |
| Асноўныя даты | |
|
Скасаванне Сената і Сінода — 1917 ў Санкт-Пецярбургу — 27 мая 2008 года |
|
| Будынкі | |
| Бібліятэка імя Ельцына • унутраны двор | |
| Статус |
 Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7810028000 |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
З 1925 да 2006 года ў памяшканнях знаходзіўся Расійскі дзяржаўны гістарычны архіў[1]. У адным крыле будынка з мая 2008 года размяшчаюцца асноўныя падраздзяленні Канстытуцыйнага Суда Расійскай Федэрацыі. У іншым крыле будынка з мая 2009 размяшчаецца Прэзідэнцкая бібліятэка імя Б. М. Ельцына.
Перадгісторыя правіць
Сенат і Сінод першапачаткова размяшчаліся ў будынку Дванаццаці калегій.
Першай пабудовай на месцы цяперашніх будынкаў Сената і Сінода стаяў фахверкавы дом святлейшага князя Меншыкава. Пасля яго апалы дом на набярэжнай Нявы перайшоў ва ўласнасць віцэ-канцлера А. І. Астэрмана, а ў 1744 годзе быў падараваны Лізаветай Пятроўнай канцлеру А. П. Бястужава-Руміна, для якога ўзвялі пабудову ў стылі барока.
У 1763 годзе, пасля ўсшэсця на пасад Кацярыны II, дом Бястужава-Руміна перайшоў у казну, і ў гэты будынак, перабудаваны архітэктарам А. Ф. Вістам, пераехаў Сенат. У 1780-1790-х гадах барочны дом Бястужава-Руміна быў зноў перабудаваны, і яго фасады атрымалі новую архітэктурную апрацоўку, тыповую для рускага класіцызму.
Імя аўтара праекта перабудовы будынка застаецца невядомым. Мяркуючы чарцяжам заходняга фасада будынка, якія захаваліся ў зборы музея Акадэміі мастацтваў, праект быў распрацаваны архітэктарам І. Я. Старовым.
На месцы цяперашняга будынка Сінода ў XVIII стагоддзі знаходзіўся дом купчыхі Кусаўніковай.
Гісторыя пабудовы правіць
З узвядзеннем Адміралцейства ў 1806—1823 гадах ранейшыя пабудовы ўжо не адпавядалі новаму абліччу Сенацкай плошчы. Узнікла неабходнасць у рэканструкцыі, і быў аб'яўлены конкурс на распрацоўку праекта новых будынкаў Сената і Сінода[2][3][4].
24 жніўня 1829 года быў закладзены будынак Сената; у 1830 — будынкі Сінода. Завершана будаўніцтва ў 1834 годзе. Будаўніцтва вялося пад кіраўніцтвам архітэктара Аляксандра Штаўберта па праекце Карла Росі.
Зноскі
- ↑ Здания Сената и Синода в Петербурге освобождают к приезду Конституционного суда NEWSru 29 марта 2006.
- ↑ Здание Правительствующего Сената на сайте Citywalls.ru
- ↑ Сенат и Синод Архівавана 24 лістапада 2005. на официальном сайте Администрации Санкт-Петербурга
- ↑ Здания Сената и Синода в г. Санкт‑Петербурге. Справка — «РИАН.Ру»