Васіль Іванавіч Ігнаценка

Васіль Іванавіч Ігнаценка
Васіль Іванавіч Ігнаценка
Дата нараджэння	13 сакавіка 1961
Месца нараджэння	Спярыжжа, Чамярыскі сельсавет, Брагінскі раён, Гомельская вобласць, БССР, СССР;
Дата смерці	13 мая 1986 (25 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Міцінскія могілкі[d];
Альма-матар	Гомельскае ПТВ-81 электратэхнікі[d] (студзень 1970);
Грамадзянства	СССР;
Род войскаў	Унутраныя войскі МУС СССР[d]
Званне	старшы сяржант
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Васіль Іванавіч Ігнаце́нка (13 сакавіка 1961, в. Спярыжжа, Брагінскі раён, Гомельская вобласць — 13 мая 1986, Масква) — ліквідатар аварыі на Чарнобыльскай АЭС, камандзір аддзялення 6-й самастойнай ваенізаванай пажарнай часці па ахове горада Прыпяць, Герой Украіны (2006).

Біяграфія правіць

Нарадзіўся 13 сакавіка 1961 годзе ў вёсцы Спярыжжа Брагінскага раёна Беларусі. Бацькі — Іван Тарасавіч і Таццяна Пятроўна Ігнаценкі^[1].

Пасля заканчэння Гомельскага вучылішча электратэхнікі працаваў па спецыяльнасці ў Бабруйску. На службу ў армію трапіў у адну з пажарных часцей Масквы, дзе захапіўся пажарнай справай. Пасля службы працаваў у спецыялізаванай ваенізаванай пажарнай часці № 6 горада Прыпяць. Старшы сяржант унутранай службы, майстар спорту СССР.

Васіль Ігнаценка прымаў непасрэдны ўдзел у тушэнні пажару на Чарнобыльскай АЭС уначы з 25 на 26 красавіка 1986 годзе. Ён быў у ліку першых пажарных, якія прыбылі на тушэнне пажару на чацвёртым энергаблоку ЧАЭС, у выніку атрымаў смяротную дозу радыеактыўнага апраменьвання. Перавезены на лячэнне ў Маскву ў шостую клініку Інстытута біяфізікі.

Памёр 13 мая 1986 годзе. Пахаваны ў Маскве на Міцінскіх могілках.

Памяць правіць

25 жніўня 2007 года ў горадзе Беразіно ўсталяваная і асвечаная памятная дошка ў гонар героя Чарнобыля — Васіля Ігнаценкі^[2];
манумент на цэнтральнай плошчы Брагіна;
імем Васіля Ігнаценкі названыя вуліцы ў Брагіне, Беразіне і Мінску;
бюст у вёсцы Буда Люшаўская Буда-Кашалёўскага раёна;
экспазіцыя ў Брагінскім гісторыка-этнаграфічным музеі (верасень 2008 года).

У культуры правіць

у міні-серыяле «Чарнобыль» («Chernobyl») 2019 года вытворчасці HBO (ЗША, Вялікабрытанія) Васіль Ігнаценка з’яўляецца адной з дзеючых асоб.

Узнагароды правіць

ордэн Чырвонага Сцяга (пасмяротна) — узнагароджаны Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 снежня 1986 года «За мужныя і самаадданыя дзеянні, праяўленыя пры ліквідацыі аварыі на Чарнобыльскай АЭС і ліквідацыі яе наступстваў»^[3];
Адзнака Прэзідэнта Украіны — крыж «За мужнасць» (пасмяротна) — узнагароджаны Указам Прэзідэнта Украіны ад 8 мая 1996 года «За асабістую мужнасць і адвагу, праяўленыя пры ліквідацыі аварыі на Чарнобыльскай АЭС»^[4];
Герой Украіны (пасмяротна, з уручэннем ордэна «Залатая Зорка») — узнагароджаны Указам Прэзідэнта Украіны ад 21 красавіка 2006 года «За гераічны подзвіг у імя жыцця цяперашніх і будучых пакаленняў, асабістую мужнасць і самаахвяраванне, праяўленыя пры ліквідацыі аварыі на Чарнобыльскай АЭС»^[5].

Зноскі

↑ У сэрца стукай несціхаючы боль Архівавана 5 сакавіка 2016.
↑ В Березино открыта мемориальная доска герою-чернобыльцу Василию Игнатенко (руск.)(недаступная спасылка). news.21.by (25 жніўня 2007). Архівавана з першакрыніцы 30 мая 2019. Праверана 30-5-2019.
↑ Супрацоўнікі МНС ушанавалі памяць ахвяр на Чарнобыльскай АЭС(недаступная спасылка)
↑ Указ Прэзідэнта Украіны ад 08.05.1996 года № 316/96
↑ Указ Прэзідэнта Украіны ад 21.04.2006 года № 328/2006

Спасылкі правіць

Помнікі ў Краснагорску. Ліквідатары аварыі на ЧАЭС, якая загінулі ад прамянёвай хваробы. Архівавана 3 студзеня 2011.

[1] У сэрца стукай несціхаючы боль Архівавана 5 сакавіка 2016.

[2] В Березино открыта мемориальная доска герою-чернобыльцу Василию Игнатенко (руск.)(недаступная спасылка). news.21.by (25 жніўня 2007). Архівавана з першакрыніцы 30 мая 2019. Праверана 30-5-2019.

[3] Супрацоўнікі МНС ушанавалі памяць ахвяр на Чарнобыльскай АЭС(недаступная спасылка)

[4] Указ Прэзідэнта Украіны ад 08.05.1996 года № 316/96

[5] Указ Прэзідэнта Украіны ад 21.04.2006 года № 328/2006

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]