Васіль I Яраславіч

Васіль I Яраславіч «Квашня» («Мізінны») (12361276) — князь кастрамскі (1247-1276), вялікі князь уладзімірскі (1272-1276), князь наўгародскі (1273-1276). Сын Яраслава II Усеваладавіча і смаленскай княжны Расціславы Мсціслаўны, нарадзіўся ва Уладзіміры-на-Клязьме. У 1266 пабраўся шлюбам з дачкой літоўскага князя Віда.

Васіль Яраславіч
Вялікі князь Васіль I Яраславіч. Мал. В. П. Верашчагіна.
Вялікі князь Васіль I Яраславіч. Мал. В. П. Верашчагіна.
Князь кастрамскі
1247 — 1276
Папярэднік утварэнне княства
Пераемнік княства ліквідавана
Вялікі князь уладзімірскі
1272 — 1276
Папярэднік Яраслаў Яраславіч
Пераемнік Дзмітрый Аляксандравіч
Князь наўгародскі
1273 — 1276
Папярэднік Дзмітрый Аляксандравіч
Пераемнік Дзмітрый Аляксандравіч
Нараджэнне 1241[1] ці 1236
Смерць 1276
Род Рурыкавічы
Бацька Яраслаў Усеваладавіч[d]
Маці Феадосія Мсціслаўна[d][2]
Веравызнанне Праваслаўе
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1271 разгарнуўся канфлікт паміж вял.кн. Яраславам III Яраславічам і наўгародцамі. Васіль Яраславіч, з-за суперніцтва са старэйшым братам, узяў бок наўгародцаў, паехаў у Арду і давёў хану, што праўда за наўгародцамі, а вінаваты Яраслаў. У выніку хан вярнуў з дарогі татарскае войска, якое ішло на дапамогу Яраславу супраць наўгародцаў, а Яраслаў быў вымушаны мірыцца з наўгародцамі і самому паехаць у Арду. Вяртаючыся адтуль, Яраслаў памёр (1272).

Васіль I Яраславіч

Вялікае княства Уладзімірскае перайшло да Васіля Яраславіча, але ў Ноўгарадзе сеў яго пляменнік Дзмітрый Аляксандравіч. Тацішчаў піша, што Васіль Яраславіч патрабаваў знішчэння грамат, дадзеных ноўгародцам Яраславам, а Дзмітрый пагадзіўся княжыць па ўсёй волі наўгародскай. Тады Васіль Яраславіч разам з татарамі і цвярычамі паваяваў наўгародскія воласці, узяў Таржок, спаліў яго і пасадзіў свайго цівуна. Гандаль з Суздальскай зямлёй спыніўся, наўгародскіх купцоў перахоплівалі, і хлеб у Ноўгарадзе моцна падаражэў. Узімку 1273 наўгародцы пачалі выказваць незадаволенасць бяздзейнасцю Дзмітрыя, і ён, не чакаючы выгнання, добраахвотна паехаў з Ноўгарада у свой Пераяслаўль, а Васіль Яраславіч заняў наўгародскі сталец. Мяркуючы па акалічнасцях, можна думаць, што ўсё патрабаванні Васіля наўгародцамі былі выкананыя.

Пры Васілі Яраславічы ў 1274 быў скліканы сабор епіскапаў для аднаўлення царкоўных статутаў, а ў 1275 прайшоў трэці перапіс падуладнай татарам часткі Русі, праведзены па загадзе хана Менгу-Цімура. Тым годам Васіль ездзіў у Арду, неўзабаве па вяртанні памёр і быў пахаваны ў Кастраме, у царкве св. Феадора Страцілата, прыдзеле Успенскага сабора. Тацішчаў паведамляе, што Васіль вазіў Менгу-Цімуру даніну, а хан, незадаволены ёю, загадаў зрабіць новы перапіс.

Пасля смерці Васіля Яраславіча Вялікае княства Уладзімірскае перайшло да Дзмітрыя Аляксандравіча.

Зноскі

  1. Lundy D. R. Basil Rurik, Grand Duke of Vladimir // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Lundy D. R. The Peerage

Літаратура правіць