Веніямін Георгіевіч Балуеў

дзяржаўны дзеяч

Веніямі́н Гео́ргіевіч Балу́еў (6 снежня 1927, с. Вінаградава, Ленінградская вобласць15 сакавіка 2006) — дзеяч савецкіх спецслужбаў. Член ВКП(б)/КПСС з 1949 года. Дэпутат Савета Саюза Вярхоўнага Савета СССР 11 склікання (1984—1989) ад Магілёўскай вобласці.

Веніямін Георгіевіч Балуеў
Вениамин Георгиевич Балуев
Старшыня КДБ БССР
4 жніўня 1980 — 24 лістапада 1990
Папярэднік Якаў Нікулкін
Пераемнік Эдуард Шыркоўскі
Нараджэнне 6 снежня 1927(1927-12-06)
с. Вінаградава, Ленінградская вобласць, РСФСР, СССР
Смерць 15 сакавіка 2006(2006-03-15) (78 гадоў)
Месца пахавання Усходнія могілкі, Мінск
Партыя
Дзейнасць палітык
Ваенная служба
Гады службы 19491990
Прыналежнасць Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік
Род войскаў МДБ/КДБ
Званне
Генерал-лейтэнант
Генерал-лейтэнант
Камандаваў КДБ пры Савеце Міністраў Комі АССР (1966—1970)
Упраўленне КДБ па Амурскай вобласці (1971—1975)
Упраўленне КДБ па Новасібірскай вобласці (1975—1980)
КДБ Беларускай ССР (1980—1990)
Узнагароды
Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны»

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў 1927 годзе ў сяле Вінаградава Ленінградскай вобласці. У 1949 годзе скончыў Комі педагагічны інстытут[1], у 1955 годзе — Школу № 2 КДБ пры СМ СССР.

З 1949 года працаваў у органах дзяржаўнай бяспекі[1].

Са снежня 1990 года на пенсіі.

Памёр 15 сакавіка 2006 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

Узнагароды правіць

Зноскі

  1. а б в г Балуев Вениамин Георгиевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 38. — 737 с.

Спасылкі правіць