Воласагаловы (Trichuris) — род паразітычных гельмінтаў класа круглых чарвей.

Воласагаловы

Воласагалоў чалавечы (Trichuris trichiura)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Trichuris Roederer, 1761


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  36086
EOL  2926824

Даўжыня самцоў 20—80 мм, самак 39—90 мм. Галаўны канец воласападобны, хваставы патоўшчаны.

Адрозніваецца 62[1] віды. Пашыраны ўсюды. Паразітуюць у тоўстым кішэчніку дзікіх і свойскіх жывёл, таксама чалавека. Найбольш вядомыя воласагалоў чалавечы (Trichuris trichiura), у дзікай і свойскай жывёлы Trichuris ovis, Trichuris suis, Trichuris vulpis і інш.

Чарвяк сваёй пярэдняй воласападобнай часткай прашывае слізістую абалонку кішэчніка і моцна ўтрымліваецца там. Жывіцца воласагалоў клеткамі крыві і эпітэлію кішэчніка.

Яйцы Trichuris trichiura і Trichuris vulpis

Жывёлы і чалавек заражаюцца пры заглынанні інвазійных яец з ежай і вадой. Паразіты глыбока пранікаюць у слізістую абалонку кішэчніка і выклікаюць хваробу — трыхацэфалёз.

Зноскі

  1. БЭ, т. 4

Літаратура правіць

  • Біялогія: вучэб. дапам. для 8-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / Л. В. Камлюк, А. С. Шалапёнак; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — 3-е выд., дап. — Мн.: Нар. асвета, 2010. — 222 с. : іл. ISBN 978-985-03-1367-6.
  • Воласагаловы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).