Вялікі Аўстралійскі заліў
Вялікі Аўстралійскі заліў (англ.: Great Australian Bight) — буйны адкрыты заліў, які адносіцца да водаў Індыйскага акіяна. Размешчаны ў цэнтральнай і заходняй частцы паўднёвага ўзбярэжжа Аўстраліі.
| Вялікі Аўстралійскі заліў | |
|---|---|
| англ. Great Australian Bight | |
 | |
| 33°00′ пд. ш. 130°00′ у. д.HGЯO | |
| Вышэйстаячая акваторыя | Індыйскі акіян |
| Краіна | |
| Тып | заліў |
| Плошча | 1 335 км² |
| Даўжыня берагавой лініі | 1 160 км |
| Найбольшая глыбіня | 5 670 м |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вялікі Аўстралійскі заліў працягнуўся на ўсход ад Заходняга мыса ў Заходняй Аўстраліі да Паўднёва-Заходняга мыса на Тасманіі. Працягласць ўзбярэжжа заліва складае каля 1160 км. Плошча каля 1335 тыс. км²[1]. Глыбіня да 5670[1] м. Галоўны порт — горад Адэлаіда. Большая частка заліва размешчана на поўдні тэрыторыі, прылеглай да мяжы штатаў Заходняя Аўстралія і Паўднёвая Аўстралія. У Вялікім Аўстралійскім заліве маюцца некалькі больш дробных заліваў — Спенсер, Сент-Вінсент[1].
Для берагавой лініі Вялікага Аўстралійскага заліва характэрныя берагавыя скалы (да 60 м у вышыню), пясчаныя пляжы і скалістыя тэрасы. У бухту Уілсан упадае рака Дэнмарк. У заліў упадаюць рэкі Мурэй[1]. Прылівы вышынёй да 3,6 м.
Флора і фаўна правіць
Воды заліва, нягледзячы на адносна невялікую глыбіню, не адрозніваюцца багаццем флоры і фаўны па прычыне нязначнага назапашвання асадкаў. Тым не менш, заліў насяляе мноства акул, асабліва ў прыбярэжных водах, а таксама гладкіх кітоў, якія мігрыруюць унутры рэгіёна.
Гісторыя правіць
Вялікі Аўстралійскі заліў быў упершыню даследаваны еўрапейцамі ў 1627 годзе, калі галандскі мараплавец Тысен праплыў уздоўж яго заходняй мяжы. Пазней узбярэжжа было падрабязна нанесена на карту англійскім даследчыкам капітанам Мэцью Фліндэрсам у 1802 годзе, падчас яго плавання вакол Аўстралійскага кантынента.
Зноскі
Літаратура правіць
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 10. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)