Вікіпедыя

Вячэрні Ургант

«Вячэрні Ургант» — вячэрняе шоу, якое выходзіць на Першым канале з панядзелка па пятніцу а 23:30. З'яўляецца аналагам амерыканскіх «Late Night Show». Праграму вядзе тэлевядучы Іван Ургант, у дзень нараджэння якога (16 красавіка) і выйшаў яе першы выпуск.

Першы лагатып праграмы

Фармат і структура правіць

«Вячэрні Ургант» выходзіць з панядзелка па пятніцу а 23:30 па маскоўскім часе. Пачынаецца шоу з так званага «cold open», гэта значыць адразу з інфарматыўнай часткі да застаўкі. У ролі «cold open» выступае запісаны не ў студыі (часта за кулісамі) урывак з удзелам Урганта і часам яго госцяў. Стваральнікамі шоу гэты ўрывак завецца цізером[1].

Пасля гэтага ідзе застаўка, якая складаецца з кадраў вячэрняй Масквы і Урганта, што гуляе па ёй. Застаўка знята студыяй відэа-прадакшна FIRMA Films[2], рэжысёрам Ігарам Шмелевым[3]. У кадры таксама з'яўляюцца музыкі санкт-пецярбургскай групы FRUKTbl[4], якая адказвае за музычнае суправаджэнне шоу. Спецыяльна напісаная для шоу кампазіцыя гэтай групы выконваецца ёй ужывую кожны раз пры застаўцы. Падчас застаўкі «голас» праграмы, у першым сезоне — стэндап-комік Мікалай Кулікаў[5], а з другога — Аляксандр Гудкоў, таксама ўжывую (ён знаходзіцца ў студыі за ўласнай трыбунай, па правую руку ад Урганта і канап) аб'яўляе госцяў, музычнага госця, «легендарную» групу FRUKTbl і Івана Урганта. Усе гэтыя аб'явы (акрамя апошняй) дублююцца на экране ўсплывальнымі тытрамі, якія накладвае ўжо сам канал перад трансляцыяй выпуску[3]. З чацвёртага сезона сувядучым праграмы стаў Аляксандр Алейнікаў, але застаўку і гасцей па-ранейшаму аб'яўляе Гудкоў.

Пад завяршальныя такты музыкі з застаўкі Ургант з'яўляецца на сцэне, выходзячы з-за заслоны. У першай частцы перадачы ён чытае і каментуе, часцей за ўсё ў гумарыстычным ключы, апошнія навіны, стоячы на гэтай сцэне.

Пасля навін і музычнага «адбівання» пачынаецца асноўная частка перадачы, у якой Ургант перасоўваецца за стол. У гэтай частцы ён прымае госцяў (часцей за ўсё іх двое і паміж іх з'яўленнямі праграма перарываецца на адзіны рэкламны блок), праводзячы з імі гутаркі на розныя тэмы. У прамежках, апроч іншага, уладкоўваюцца рубрыкі праграмы. Рубрыка таксама можа сумяшчацца з інтэрв'ю з госцем ці з'яўляцца яго часткай. У кожнай рубрыкі ёсць свая застаўка, саўндтрэк якой выконваецца FRUKTbl непасрэдна пры запісе праграмы ці запісваецца папярэдне. Гудкоў, у адрозненне ад Кулікова, з'яўляецца сувядучым шоу, актыўна перагаворваючыся з Ургантам са сваёй трыбуны.

Заключная частка з'яўляецца музычнай: Ургант аб'яўляе музычнага госця, які выконвае адну кампазіцыю на спецыяльнай сцэне. Па яе заканчэнню Ургант выходзіць на гэту ж сцэну і развітваецца з гледачамі.

Паўтаральныя дэталі правіць

Шматлікія элементы шоу паўтараюцца з выпуску ў выпуск у нязменнай форме ці кожны раз па-рознаму. Ролік. які ідзе перад застаўкай, заўсёды сканчаецца тым, што вядучы, сціскаючы руку ў кулак, кажа ў камеру: «Працуем!». Неад'емнымі элементамі стала Урганта ў студыі з'яўляюцца просты аловак чорнага колеру, якім шоўмен часта стукае па стале і ад асобы якога вядзецца акаўнт у Twitter[6], і ноўтбук Apple, на якім лагатып фірмы заляпляецца ў кожным выпуску па-новаму. Знаходзячыся на музычнай сцэне і зачыняючы шоу, Ургант традыцыйна рве на кавалкі карткі са сцэнарам і жартамі ці прамаўляе аднарадковы жарт, які з'яўляецца нібы цытатай вядомай персоны.

Рэгулярныя рубрыкі правіць

Большасць рубрык «Вячэрняга Урганта» — аднаразовыя гульні з гасцямі праграмы ці спосаб падачы адзінкавага жарту. Тым не менш, некаторыя рубрыкі выходзяць у праграме на сталай аснове.

Дзейсныя правіць

Пойдзем у кіно, Аксана! правіць

Рубрыка «Пойдзем у кіно, Аксана» служыць у якасці агляду навінак кінапракату. Аглядальнікам рубрыкі, калі яна з'явілася ў першы раз (гэта было ў трэцім выпуску шоу), быў Давыд Шнейдэраў з «Рускай службы навін», аднак усе наступныя выпускі замест яго госцем студыі з'яўляецца кінакрытык радыё «Маяк» Антон Долін. У некалькіх выпусках рубрыка мела назву «Пойдзем у кіно, Ванэса!», паколькі Долін вёў яе, знаходзячыся на Канскім кінафэсце.

Востры рэпартаж правіць

У «Вострым рэпартажы з Алай Міхеевай» Іван Ургант і «спецыяльны карэспандэнт» шоу Ала Міхеева абмяркоўваюць і паказваюць гледачам прывезены Алай рэпартаж з якой-небудзь падзеі. Рэпартажы Міхеевай носяць несур'ёзны характар, сама яна нязменна прыходзіць у студыю ў яркіх сукенках.

Я жыву! правіць

Рубрыка «Я жыву! з Антонам Камолавым» праходзіць не ў стала Урганта, а на сцэне, на якую спецыяльна выносіцца стол. Рубрыка прысвечана розным прыстасаванням і гаджэтам, якія ў рамках аднаго выпуску шоу звычайна аб'яднаныя агульнай тэматыкай. Рубрыка Камолава, які ўжо мае досвед сумеснага вядзення з Ургантам тэлеперадачы MTV «Бадзёрая раніца», з'явілася ў другім сезоне і з'яўляецца пераемніцай аналагічнай рубрыкі «Технапрэс з Апрэсавым» галоўнага рэдактара часопіса «Папулярная механіка» Сяргея Апрэсава, якую ў першым сезоне паказалі толькі двойчы. Выходзіць з другога сезону.

Погляд знізу правіць

Галоўныя героі рубрыкі «Погляд знізу» — выхаванцы дзіцячага цэнтра развіцця «ІМЁНЫ PRO»[7]. У ёй Ургант задае дзецям пытанні на вызначаную актуальную тэму.

Алё, Андрэй? правіць

Выходзіць з трэцяга сезону. У гэтай рубрыцы Ургант метадам выпадкова названых гледачамі лікаў мабільнага тэлефона набірае атрыманы нумар тэлефона і тэлефануе невядомаму абаненту. Калі абанента завуць Андрэй, то ён атрымае вызначаную суму грошай. У адваротным жа выпадку грошы застаюцца ў студыі.

Стварэнне правіць

Нягледзячы на заявы журналістаў Першага канала пра тое, што яго гледачы «ўпершыню ўбачаць новы для Расіі фармат вячэрняга шоу»[8], першапраходцам у гэтым жанры была праграма Ігара Угольнікава «Добры вечар», якая выходзіла ў 1997—1998 гады на тэлеканале «РТР». Акрамя таго, падобная праграма выходзіла ў 2011 годзе на тым жа канале і звалася «Добры вечар з Максімам». Аналагічная праграма была і на ТНТ з 1999 па 2001 год пад назвай «Аднойчы ўвечар», вядучымі былі Дзмітры Нагіев і Сяргей Рост.

У інтэрв'ю часопісу «7 дзён» Іван Ургант распавёў пра тое, што Ігар блаславіў яго на стварэнне новай праграмы[9]. У адным з выпускаў Ігар Угольнікаў (госць праграмы) і Іван Ургант памяняліся месцамі, пасля чаго ён «пачаў весці» праграму «Добры вечар».

У працы над праектам бралі ўдзел амерыканскія адмыслоўцы, а таксама вядучыя аналагічных шоу Джымі Фэлан і Дэвід Лэтэрман[10]. Пілотны рэпетыцыйны выпуск, які не быў паказаны ў эфіры, быў запісаны 12 красавіка.

Запіс і трансляцыя правіць

У адрозненне ад некаторых амерыканскіх аналогаў, праграма ідзе не ў жывым эфіры. Як правіла, здымкі кожнага выпуску пачынаюцца а 16:30 па маскоўскім часе ў дзень выпуску і займаюць ад паўгадзіны да гадзіны. Некаторыя інтэрв'ю і выступы могуць запісвацца загадзя. Здымка вядзецца ў прысутнасці «жывой» публікі. Запрашэнне на праграму паўналетнія могуць атрымаць, запоўніўшы і адправіўшы заяўку з сайта шоу[11][12].

Лакацыя здымак большай часці шоу — студыя № 3 тэлецэнтра «Астанкіна»[13]. Надпіс «Студыя 3» бачны напачатку кожнага выпуску, калі Ургант выходзіць на сцэну.

Пасля кожнага шоу робіцца фатаграфія вядучага з публікай у зале, званая фоталесвіцай. Потым яна выкладваецца на старонку шоу у Вконтакте і Facebook[14].

Персанал правіць

Над праграмай працуюць крэатыўныя прадзюсары Білі Кімбал, амерыканскі сцэнарыст і прадзюсар, які працаваў над «Суботнім вечарам у прамым эфіры» і што напісаў сцэнары да 5 эпізода «Сімпсанаў», і Андрэй Савельеў, раней працавалы выдаўцом і галоўным рэдактарам часопіса «Time Out Масква»[15]. Паводле заяваў апошняга, вялікая частка каманды, якая працуе над стварэннем шоу, ніколі раней не працавала на тэлебачанні[16].

Галоўны аўтар сцэнара — чэмпіён Вышэйшай лігі Клуба Вясёлых і Знаходлівых Дзяніс Ртышчаў («Мегаполіс»). Таксама з КВЗ у «Вячэрні Ургант» прыйшлі Цімур Акаваў («Асса»), Дзмітры Емельяненкаў («Фёдар Дзвіняцін»), Вадзім Селезнеў, Андрэй Шаўкера, Рыгор Шатохін (усё — «DasISTfak’t»), Сяргей Канчэр, Арцём Скок («Парапапарам»). Адным з аўтараў сцэнара з'яўляецца сам Іван Ургант. Адзін са сцэнарыстаў перадачы, Дзяніс Харэшка, шэф-рэдактар «MTV Расія», працаваў з Ургантам яшчэ ў «Бадзёрай раніцы» суфлёрам. Некаторыя з гэтых аўтараў таксама былі задзейнічаны ў стварэнні іншай праграмы, сувядучым якой быў Ургант, — «Прожекторперисхилтон».

З верасня 2012 года ў праграму былі запрошаныя новыя сцэнарысты: Вячаслаў Віроў, Павел Пракопьеў, Павел Вінаградаў («Незалатая моладзь»), Павел Аветікаў, Аляксандр Гудкоў («Фёдар Дзвіняцін»). Больш не працуюць сцэнарыстамі праекта Саід Даўдзіеў і Мікалай Кулікаў.

Музычным прадзюсарам шоу працуе Барыс Барабанаў, музычны аглядальнік газеты «Коммерсантъ» (у тытрах ён паказаны як «Барыс Ъ-Барабанаў»).

Прадзюсуюць праграму Ургант і людзі, якія займаюць кіраўнічыя пасады Першага канала: галоўны рэжысёр Андрэй Балценка, генеральны прадзюсар Аляксандр Файфман і генеральны дырэктар Канстанцін Эрнст.

Прыём правіць

Крытыка правіць

17 красавіка 2012 года стала вядома пра тое, што шоу «Вячэрні Ургант» і яе госць Земфіра увечар 16 красавіка на некалькі хвілін патрапілі ў сусветныя трэнды Twitter. Туды таксама ўвайшлі словы «Безрукаў» і «Высоцкага», што тлумачыцца прызнаннем Сяргея Безрукава у эфіры праграмы ў тым, што ён згуляў ролю Уладзіміра Высоцкага у фільме «Высоцкі. Дзякуй, што жывы»[17].

Спачатку сярод гледачоў шоу выклікала негатыўныя каментары. Аглядальнік часопіса GQ Гоша Біргер адзначыў адсутнасць у праграмы ўласных ідэй: «у выніку пад капірку злізалі застаўку Saturday Night Live, выхад з шоў Конана, канапа Джэя Лена і стол Лэтэрмана». Таксама рэцэнзент заўважыў няўпэўненасць вядучага і госцяў[18].

Аглядальнік часопіса «Агеньчык» Юлія Ларына адзначыла скаванасць і няўпэўненасць вядучага, слабы ўзровень гумару і інфармацыйную сцісласць прэм'еры Першага канала, ахарактарызаваўшы яе наступным чынам: «Недахопу дурасцяў у першых выпусках не адчувалася. Адчуваўся недахоп волі»[19].

Журналіст газеты «Коммерсантъ» Арына Барадзіна з недахопаў вылучыла другаснасць і агульную няроўнасць праграмы, ахарактарызаваўшы яе наступным чынам: «„Вячэрні Ургант“, вядома, крок наперад. Крок, можа быць, зусім кароткі, але ён дазваляе не стаяць на месцы і апярэджваць іншых»[20].

Праз некалькі выпускаў крытыкі ўсёткі знайшлі разыначку ў праграме, у сувязі з чым адзін за адным пачалі з'яўляцца дадатныя артыкулы і каментары блогераў, журналістаў, звычайных карыстачоў розных сайтаў. Журналіст Уладзімір Палупанаў у сваім артыкуле на сайце toppop.ru:

  Заяўляю вам прама і без хітрыкаў, «Вячэрні Ургант» — лепшае шоу на нашым ТБ. Я адразу абвясціў сябе яго адданым фэном і з велізарным задавальненнем паглядзеў усе тры выпуску, якія выйшлі ў эфір на момант, калі я пішу гэтыя радкі... «Вячэрні Ургант» — гэта прарыў, свяжак і наогул нерэальна стромка! Гэта гумар іншай якасці, чым быў да гэтага. Будзе шкада, калі праграму па нейкіх чынніках зачыняць. Таму я настойліва вам рэкамендую атрымліваць асалоду ад, пакуль гэта існуе на нашым ТБ[21].  

Рэйтынгі правіць

У Маскве дзель аўдыторыі першага выпуску склала 17% з рэйтынгам 4,5%, па краіне яго глядзела 15% гледачоў. Гэта выдатны вынік для начной праграмы. У далейшым сярэдняя дзель праграмы скарацілася да 11-12 %[20].

Крыніцы правіць

  1. ↑ Вячэрні Ургант. Тизер (руск.). YouTube. Праверана 23 чэрвеня 2012.
  2. ↑ FILMA FILMS (руск.)(недаступная спасылка). FIRMA STYLE. Архівавана з першакрыніцы 10 кастрычніка 2012. Праверана 30 красавіка 2012.
  3. ↑ а б FIRMA; Шмелеў, Ігар; Малыбаеў, Аляксей.. VECHERNIY URGANT (англ.). Vimeo (17 красавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 18 верасня 2012. Праверана 30 красавіка 2012.
  4. ↑ Садкоў, Павел (2012-04-11). "«Фрукты» вечар з Іванам Ургантом". «Камсамольская праўда». Праверана 2012-04-19.
  5. ↑ Садкоў, Павел (2012-04-25). "Шоу «Вячэрні Ургант»: Як гэта здымаюць". «Камсамольская праўда». Праверана 2012-04-29.
  6. ↑ urgantpencil (руск.). Twitter. Праверана 4 мая 2012.
  7. ↑ Погляд знізу - З днём нараджэння, Пуцін (Вячэрні Ургант)(недаступная спасылка)
  8. ↑ "`Вячэрні Ургант` – у эфір Першага канала выходзіць першае ў Расіі найт-шоу". Першы канал. 17 красавіка 2012.
  9. ↑ "Іван Ургант: «Познер даў мне тры рады»". afisha.mail.ru. 12 красавіка 2012 года. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  10. ↑ ""Іван Ургант пра сваё шоу. Бэкстейдж". 1tv.ru. 20 красавіка 2012.
  11. ↑ Запісацца на шоу - Вячэрні Ургант (руск.). Першы канал. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2012. Праверана 18 сакавіка 2013.
  12. ↑ Пятрова, Ксенія (2012-10-26). "Жадаю ў тэлевізар". «Камсамольская праўда». Праверана 2012-11-10.
  13. ↑ Веткіна, Антаніна (2012-10-24). "Іван, канапа і барабан". «Камсамольская праўда». Праверана 2012-11-10.
  14. ↑ Вячэрні Ургант (руск.). Facebook. Праверана 24 красавіка 2012.
  15. ↑ Шубіна, Ю.. Журналістыка: на гэтых выходных - у 3D (руск.). Gaudeamus (24 красавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 18 верасня 2012. Праверана 4 мая 2012.
  16. ↑ Гілева, А.. Целе-цеста. «"Вячэрні Ургант" – гэта інфармацыйнае агенцтва» (руск.). OpenSpace.ru (23 мая 2012). Архівавана з першакрыніцы 18 верасня 2012. Праверана 23 мая 2012.
  17. ↑ ""Вячэрні Ургант" і Земфіра патрапілі ў сусветныя трэнды Twitter". Lenta.ru. 17 красавіка 2012.
  18. ↑ "Добры вечар, я дыспетчар". gq.ru. 17 красавіка 2012. Архівавана з арыгінала 19 красавіка 2012. Праверана 18 сакавіка 2013. {{cite news}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2012. Праверана 18 сакавіка 2013.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2012. Праверана 18 сакавіка 2013.
  19. ↑ "Ургант вечары мудрагелісцей". Ъ-Агеньчык. 23 красавіка 2012.
  20. ↑ а б "Ургант і Гюльчатай. Телелідары // 16-22 красавіка". Газета "Коммерсантъ". 25 красавіка 2012.
  21. ↑ "Блог Уладзіміра Палупанава". toppop.ru. 18 красавіка 2012. Архівавана 1 мая 2012.

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Вячэрні_Ургант&oldid=4637087"