Везір або візір — тытул міністраў і вышэйшых саноўнікаў у шматлікіх мусульманскіх дзяржавах, кіраўнік усёй адміністрацыі, як ваеннай, так і грамадзянскай. У Хазарскім каганаце званне везіра (вазір) насіў камандуючы харэзмійскай гвардыяй Ал-ларысія. У Асманскай імперыі вялікі, або вярхоўны, Везір (везір-і азам, садр-азам) узначальваў урад (Порту); публікаваў указы султана (ірадзе), выдаваў ад імя султана ўказы (ферманы), падпісваў мірныя дамовы; з ліквідацыяй султанату ў Турцыі (1922) гэтая пасада скасаваная.

Слова «візір» паходзіць ад арабскага значэння «носчык цяжараў».