Віктар Міхайлавіч Лебедзеў

Герой Савецкага Саюза

Віктар Міхайлавіч Лебедзеў (19241943) — малодшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Віктар Міхайлавіч Лебедзеў
Дата нараджэння 14 снежня 1924(1924-12-14)
Месца нараджэння
Дата смерці 12 лістапада 1943(1943-11-12) (18 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Гады службы 1943
Званне
Малодшы сяржант
Малодшы сяржант
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Віктар Лебедзеў нарадзіўся 14 снежня 1924 года ў вёсцы Наваелаўка (цяпер — Тальменскі раён Алтайскага края). Скончыў сем класаў школы. У жніўні 1943 года Лебедзеў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі малодшы сяржант Віктар Лебедзеў камандаваў аддзяленнем 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].

У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года Лебедзеў адным з першых пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе. Узначаліўшы адну з разведгрупы, Лебедзеў непрыкметна падабраўся да варожых пазіцыях і закідаў іх гранатамі, прымусіўшы праціўніка адысці. 12 лістапада 1943 года Лебедзеў загінуў у баі на тэрыторыі Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Пахаваны ў вёсцы Ручаёўка Лоеўскага раёна[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» малодшы сяржант Віктар Лебедзеў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[2]. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна і медалём[1].

У гонар Лебедзева ўсталяваны помнік на месцы яго гібелі ўстаноўлены бюст і названая школа ў вёсцы Новаперунова Тальменскага раёна[1].

Зноскі

Літаратура правіць

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Боевая слава Алтая. — Барнаул: Алтайское кн. изд., 1978.
  • Достоин звания героя. — Красноярск: Красноярское кн. изд., 1975.
  • Кузнецов И. И., Джога И. М. Золотые Звёзды Алтая. — Барнаул, 1982.
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.