Вінілацэтат — арганічнае злучэнне класа складаных эфіраў, вінілавы эфір воцатнай кіслаты, C4H6O2.

Вінілацэтат
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Хім. формула C₄H₆O₂
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS 108-05-4
PubChem 7904
Рэг. нумар EINECS 203-545-4
SMILES
RTECS AK0875000
ChemSpider 7616

Бясколерная празрыстая вадкасць. Тэмпература плаўлення −100,2 °С, тэмпература кіпення 72,7 °C. Шчыльнасць 934,2 кг/м³ пры тэмпературы 20 °C. Тэмпература ўспышкі −1,1 °C, тэмпература самазагарання 380 °C. Добра раствараецца ў арганічных растваральніках. Растваральнасць у вадзе 2,0—2,4 % пры тэмпературы 20 °C. Утварае азеатропныя сумесі з вадой, спіртамі, вуглевадародамі. Полімерызуецца пад ўздзеяннем святла і радыкальных ініцыятараў з утварэннем полівінілацэтата[1].

Атрыманне правіць

У прамысловасці вінілацэтат, галоўным чынам, атрымліваюць акісляльным далучэннем воцатнай кіслаты да этылена ў прысутнасці соляў свінцу. Таксама вінілацэтат сінтэзуюць з ацэтылену і воцатнай кіслаты ў прысутнасці ацэтата цынку на актываваным вуглі пры тэмпературы 170—220 °C.

У лабараторных умовах вінілацэтат атрымліваецца прапусканнем ацэтылену ў бязводную воцатную кіслату ў прысутнасці соляў ртуці.

Выкарыстанне правіць

Вінілацэтат выкарыстоўваецца у якасці сыравіны ў вытворчасці полівінілацэтата, вінілавага спірту, супалімера з вінілхларыдам, этыленам і інш.

Шкоднае ўздзеянне правіць

Вінілацэтат валодае слезацечным уздзеяннем, выклікае апёкі рагавіцы вачэй, раздражняючым уздзеяннем на скуру, выклікае апёкі скуры ў жывёл[1].

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць