Гаворка – самая дробная адзінка дыялектнага падзелу мовы, тэрытарыяльна абмежаваная мова жыхароў аднаго або некалькіх населеных пунктаў з уласцівым ёй адзінcтвaм фанетычных, граматычных i лексічных сродкаў. Heкaлькi гаворак з блізкімі ці aднoлькaвымi (aгyльнымi) моўнымі асаблівасцямі ўтвараюць групу гаворак, або дыялектную групу. Некалькі групаў аднатыповых гаворак, якія гістарычна склаліся ў пэўнай мове i аб'ядноўваюцца агульнымі acaблiвacцямi, пашыранымі на пэўнай тэрыторыі, утвараюць дыялект.

Літаратура правіць

Крывіцкі, А. А. Дыялекталогія беларускай мовы / А. А. Крывіцкі. - Мінск : Вышэйшая школа, 2003 г. - 294 с.