Гаечны ключ — прылада для злучэння (разлучэння) рэзьбавых злучэнняў праз закручванне (раскручванне) нітаў, гаек і іншых дэталяў. Ключы падзяляюцца на дзве групы ахоплівальнікі і ахоплівальнікі. Памер зяпы (адтуліны) стандартызаваны.

Гаечны ключ

Гісторыя вынаходніцтва правіць

Першыя ўпамінанні пра гаечны ключ ў Еўропе сустракаюцца ў XV ст. Аднак шырокае распаўсюджанне гаечных ключоў прыпадае толькі на XIX ст.

Гл. таксама правіць

Спасылкі правіць