Гардарыкі (ісл.: Garðaríki, Garðaveldi, шведск.: Gårdarike) — старажытная скандынаўская назва Русі, вядомая вікінгам у сярэднявеччы. Тэрмін перакладаецца як «краіна гарадоў».

Варагі называлі Гардарыкай (краінай гарадоў) паўночныя рускія землі, як ланцуг крэпасцей уздоўж ракі Волхаў, пачынаючы з Любшы і Старай Ладагі (Alðeigja). У скандынаўскіх сагах Holmgarðr (Вялікі Ноўгарад) разглядаецца ў якасці сталіцы Гардарыкі.[1]

Зноскі