Гвіда дэ Марка (мальт.: Guido de Marco, нар. 22 красавіка 1948 — памёр 12 жніўня 2010) — мальтыйскі палітык, прэзідэнт Мальты з 4 красавіка 1999 да 4 красавіка 2004 года.

Гвіда дэ Марка
мальт.: Guido de Marco
6-ы прэзідэнт Мальты
4 красавіка 1999 — 4 красавіка 2004
Папярэднік Уга Міфсуд Банічы
Пераемнік Эдвард Фенек Адамі
старшыня Генеральнай Асамблеі ААН[d]
1990 — 1991
Папярэднік Joseph Nanven Garba[d]
Пераемнік Samir Shihabi[d]
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
24 красавіка 1967 — 1 мая 1971
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
4 кастрычніка 1971 — 1 красавіка 1975
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
21 красавіка 1975 — 3 мая 1976
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
25 красавіка 1977 — 24 красавіка 1978
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
24 красавіка 1978 — 21 красавіка 1980
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
11 мая 1981 — 26 красавіка 1982
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
22 красавіка 1985 — 1 кастрычніка 1987
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
27 студзеня 1997 — 25 студзеня 1999
6-ы міністр замежных спраў Мальты[d]
5 мая 1990 — 28 кастрычніка 1996
Папярэднік Эдвард Фенек Адамі
Пераемнік George William Vella[d]
міністр замежных спраў Мальты[d]
8 верасня 1998 — 24 сакавіка 1999
Папярэднік George William Vella[d]
Пераемнік Joe Borg[d]
6-ы Minister for Justice and Governance[d]
12 мая 1987 — 27 лютага 1992
Папярэднік Ġużè Cassar[d]
Пераемнік Joe Fenech[d]
Нараджэнне 22 ліпеня 1931(1931-07-22)[1][2]
Смерць 12 жніўня 2010(2010-08-12)[4][1][…] (79 гадоў)
Месца пахавання
Дзеці Mario de Marco[d]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць дыпламат, выкладчык універсітэта, палітык
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пачатак кар’еры правіць

Атрымаў адукацыю ў Каралеўскім універсітэце Мальты, дзе ў 1953 г. атрымаў ступень бакалаўра гуманітарных навук па філасофіі, эканоміцы і італьянскай мове, а ў 1955 г. — ступень доктара права. З 1956 г. працаваў у Вярхоўным судзе Мальты. З 1964 па 1966 гг. выконваў абавязкі дарадцы кароны пры ўрадзе Мальты. Прафесар крымінальнага права ў Універсітэце Мальты, дзе выкладаў з 1967 года.

Палітычная кар’ера правіць

У красавіку 1966 года упершыню абраны дэпутатам ад Нацыяналістычнай партыі ў Палату прадстаўнікоў і пераабіраўся ў парламент на кожных ўсеагульных выбарах на працягу доўгага часу. У 1972-1977 гг. — Генеральны сакратар Нацыяналістычнай партыі, у 1977-1999 гг. — намеснік старшыні Нацыяналістычнай партыі.

У 1967 г. — абраны Палатай прадстаўнікоў дэлегатам у Парламенцкай Асамблеі Савета Еўропы, і на працягу амаль дваццаці гадоў з’яўляўся яе членам.

У 1987-1996 і 1998-1999 гг. — намеснік прэм’ер-міністра Мальты. Адначасова займаў важныя міністэрскія пасады:

1987-1990 гг. — міністр юстыцыі і міністр унутраных спраў,

1990-1996 гг. — міністр юстыцыі і міністр замежных спраў,

1998-1999 гг. — міністр замежных спраў.

У 1999-2004 гг. — Прэзідэнт Мальты.

Узнагароды правіць

  • Ордэн «За заслугі» I ступені (Украіна, 21 жніўня 2007 года)
  • Ордэн Крыжа зямлі Марыі на ланцугу (Эстонія, 24 красавіка 2001 года)
  • Ордэн Белай зоркі на ланцугу (Эстонія, 27 верасьня 2003 года)
  • Ганаровы доктар Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага ўніверсітэта (Расія, 2003 года)

Зноскі

  1. а б Guido Marco // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Guido de Marco // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
  4. http://www.maltatoday.com.mt/news/guido-de-marco/guido-s-last-voyage-congregation-calls-out-guido-guido-and-applause-fills-the-sq
  5. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  6. Bonnici E. Cimiterju Ta’ Santa Marija Addolorata – Storja, Arti u PersonalitajietKalkara: Heritage Malta, 2019. — С. 354. — ISBN 978-99932-57-75-2