Геаграфія Італіі
Італія — дзяржава ў Паўднёвай Еўропе, у цэнтры Міжземнамор'я. Агульная плошча краіны складае 301 230 км², на яе тэрыторыі размешчаны паўднёвыя схілы Альп, Паданская раўніна, Апенінскі паўвостраў (знакаміты сваёй формай, якая нагадвае боты), а таксама выспы Сіцылія, Сардзінія і шматлікія дробныя выспы.[1]
Межы і берагавая лінія правіць
Агульная працягласць сухапутных межаў — 1899,2 км, вялікая частка праходзіць па розных частках Альп. Італія мяжуе з Аўстрыяй (430 км), Францыяй (488 км), Славеніяй (232 км) і Швейцарыяй (740 км). Акрамя таго, тэрыторыяй Італіі акружаны дзяржавы Ватыкан (3,2 км мяжы) і Сан-Марына (39 км мяжа).
Геалогія правіць
Раздзел артыкула яшчэ не напісаны. |
Рэльеф правіць
Італія — пераважна горная краіна, каля 1/3 тэрыторыі займаюць горы і ўзвышшы вышэй 702 м. Раўніны займаюць менш 1/4 тэрыторыі краіны.
Клімат правіць
Італія размяшчаецца ў зоне субтрапічнага міжземнаморскага клімату, прычым уплыў мора ўзмацняецца Альпамі, якія з'яўляюцца бар'ерам для паўночных і заходніх вятроў.
Водныя рэсурсы правіць
Па ацэнцы 2005 года, Італія валодае 175 км³ аднаўляльных водных рэсурсаў, з якіх у год спажываецца 41,98 км³ (18% на камунальныя, 37% на прамысловыя і 45% на сельскагаспадарчыя патрэбы).
Глебы і расліннасць правіць
Зыходзячы з фізіка-геаграфічных характарыстык краіны можна вылучыць па меншай меры тры вобласці з рознымі тыпамі расліннасці: Альпы, даліна ракі По і Міжземнаморска-Апенінская вобласць.
Жывёльны свет правіць
Раздзел артыкула яшчэ не напісаны. |
Экалагічнае становішча і прыродаахоўныя тэрыторыі правіць
Раздзел артыкула яшчэ не напісаны. |
Зноскі
- ↑ Италия // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Геаграфія Італіі
