Герань бураватая

Герань бураватая[3], Герань цёмна-бурая, цёмная, сумная (Geranium phaeum) — кветкавая расліна сямейства гераніевых.

Герань бураватая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Geranium phaeum L., 1753


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  379952
EOL  992871
IPNI  373470-1
TPL  kew-2823792

Апісанне правіць

Шматгадовая травяністая расліна з вузлаватым, коса ўзыходным або гарызантальным карэнішчам і апушаным кароткімі валаскамі сцяблом вышынёй 40-70 см. Лісце глыбока 5-7-пальчата-раздзеленае на клінападобна-рамбічныя, надрэзана-зубчастыя па краю долі; ніжняе — доўгачаранковае, сярэдняе — кароткачаранковае, верхняе — сядзячае. Кветкі цёмна-бура-фіялетавыя, з 5 крыху адагнутымі адваротнаяйкападобнымі, па краю хвалістымі пялёсткамі і 5 залозкамі-нектарнікамі паміж імі; размешчаны папарна на валасістых кветканожках. Плод — стэрыгма, якая распадаецца на 5 плодзікаў.

Пашырэнне правіць

Сярэднееўрапейскі рэліктавы горны від. Пашырана ў Сярэдняй, Паўднёвай Еўропе, заходніх раёнах Усходняй Еўропы, на Балканах. На Беларусі Вельмі рэдкі від, які трапляецца ў невялікай колькасці на абмежаваных тэрыторыях. Месцы росту: дубова-грабавыя, грабавыя і вытворныя ад іх бярозавыя лясы кіслічнага і сніткавага тыпаў, прыбярэжныя алешнікі. Расце адзіночнымі экзэмплярамі і невялікімі, зрэдку значнымі групамі.

Асаблівасці біялогіі правіць

Цвіце ў траўні-чэрвені, пладаносіць у чэрвені-ліпені. Зацвітае на другі год. Размнажэнне насеннае.

Таксанамія правіць

Від Герань бураватая ўваходзіць у род Герань (Geranium) сямейства Гераніевыя (Geraniaceae) парадку Геранекветныя (Geraniales).


  ещё 4 семейства
(згодна з Сістэмай APG II)
  яшчэ больш 300 відаў
       
  парадак Геранекветныя     род Герань    
             
  аддзел Кветкавыя, або Пакрытанасенныя     сямейства Гераніевыя     від
Герань бураватая
           
  яшчэ 44 парадкі кветкавых раслін
(згодна з Сістэмай APG II)
  яшчэ 4 рода  
     

Выкарыстанне правіць

Дэкаратыўная расліна.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 58. — 160 с. — 2 350 экз.

Літаратура правіць

  Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам.
III катэгорыя (VU) 
  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. Мн.: БелЭн, 1993. ISBN 5-85700-095-5