Гравітацыйнае поле

Гравітацыйнае полефізічнае поле, рэальнасць, праз якую ажыццяўляецца гравітацыйнае ўзаемадзеянне мас. Гравітацыйнае ўзаемадзеянне найслабейшае з вядомых фундаментальных узаемадзеянняў. У класічнай фізіцы гравітацыйнае поле апісваецца адным патэнцыялам і напружанасцю. Напружанасць гравітацыйнага поля супадае з паскарэннем свабоднага падзення. У агульнай тэорыі адноснасці гравітацыйнае поле звязваецца са змяненнем метрыкі прасторы-часу. Тэорыя падразумявае, што пераменнае гравітацыйнае поле спараджае гравітацыйныя хвалі, аднак існаванне такіх хваль да гэтага часу не зафіксавана эксперыментальна. Гіпатэтычным квантам гравітацыйнага поля гравітон. Гравітацыйныя хвалі і гравітоны вельмі слаба ўзаемадзейнічаюць з рэчывам.

Гравітацыя ўтрымлівае планеты на калясонечных арбітах. (маштаб скажоны)

Слабыя гравітацыйныя палі апісваюцца законам сусветнага прыцягнення Ньютана. Моцныя гравітацыйныя палі, якія ўзнікаюць вакол вельмі масіўных цел, зорак, чорных дзірак, апісвае агульная тэорыя адноснасці Эйнштэйна, у прыватнасці ўраўненне Эйнштэйна. Адпаведна, слабыя гравітацыйныя палі класічнай фізікі адытыўныя: патэнцыял поля, створанага некалькімі масіўнымі целамі, з'яўляецца сумай патэнцыялаў асобных цел. У выпадку моцных палёў гэта не так.

Вакол сферычных аднародных статычных цел (якім з'яўляецца, напрыклад, наша планета), гравітацыйнае поле ў рамках агульнай тэорыі адноснасці апісваецца статычнай ізатропнай метрыкай.

Гл. таксама правіць

Літаратура правіць

  • Мала гірнича енциклопедія. В 3-х т. / За ред. В. С. Білецького. — Донецьк: Донбас, 2004. — ISBN 966-7804-14-3.