Гуга дэ Фрыз (нідэрл.: Hugo de Vries; 16 лютага 1848, г. Харлем, Нідэрланды — 21 мая 1935) — нідэрландскі батанік, адзін з заснавальнікаў вучэння пра зменлівасць і эвалюцыю. Замежны ганаровы член АН СССР (1932).

Гуга Дэ Фрыз
нідэрл.: Hugo de Vries
Дата нараджэння 16 лютага 1848(1848-02-16)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 21 мая 1935(1935-05-21)[3][1][…] (87 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці батанік, біёлаг, генетык, прафесар, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера Батаніка
Месца працы Амстэрдамскі ўніверсітэт
Навуковая ступень доктарская ступень[d][5]
Альма-матар Лейдэнскі ўніверсітэт
Член у
Узнагароды Медаль Лінея Медаль Дарвіна
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сістэматык жывой прыроды
Hugo de Vries на Віківідах
Старонка на Віківідах
Hugo de Vries на Вікісховішчы
Выявы на Вікісховішчы

Скончыў універсітэт у горадзе Лейдэн у 1870 годзе. У 1878—1918 гг. прафесар Амстэрдамскага ўніверсітэта і дырэктар батанічнага сада. Навуковыя працы па распрацоўцы мутацыйнай тэорыі. Прапанаваў тэрмін «мутацыя», ажыццявіў эксперыментальнае вывучэнне эвалюцыйнага працэсу. Распрацаваў метад вызначэння асматычнага ціску ў раслін і вучэнне пра ізатанічныя каэфіцыенты (1877). Паўторна, незалежна ад нямецкага батаніка К. Э. Корэнса і аўстрыйскага генетыка Э. Чэрмак-Зайзанега адкрыў законы Мендэля (1900).

Сачыненні правіць

  • The Mutation Theory (нямецкае выданне, 1900—1903), (англійскае выданне, 1910—1911).
  • Species and Varieties: Their Origin by Mutation. — 1905.
  • Plant Breeding — 1907 (нямецкі пераклад, 1908).
  • Intracellular Pangenesis. — Чыкага, 1910.

Зноскі

  1. а б Hugo de Vries — 2009.
  2. Hugo de Vries // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Де Фриз Хуго // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  4. Де Фриз Хуго // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. а б Onze HoogleerarenRotterdam: Nijgh & Van Ditmar, 1898. — С. 313. — 363 с.
  6. а б www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.

Літаратура правіць

  • Lehmann Е. Die Theorien der Oenotheraforschung. — Jena, 1922.
  • Hugo de Vries. — Stuttg., 1929.
  • Stomps Th. J. Funfundzwanzig Jahre der Mutationstheorie. — Jena, 1931.