Дзмітрый Апалінаравіч Ражанскі
Дзмітрый Апалінаравіч Ража́нскі[2] (1 верасня 1882 — 27 верасня 1936) — вучоны-фізік, заснавальнік навуковай школы па радыёфізіцы і радыётэхніцы. Член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР (1933). Брат М. А. Ражанскага.
| Дзмітрый Апалінаравіч Ражанскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1 верасня 1882 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 27 верасня 1936[1] (54 гады) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Навуковая сфера | фізіка |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | член-карэспандэнт АН СССР[d] (1933) |
| Навуковае званне | |
| Альма-матар | |
| Член у |
|
| Узнагароды | |
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў Кіеве. У 1904 годзе скончыў фізічнае аддзяленне фізіка-матэматычнага факультэта Санкт-Пецярбургскага Імператарскага ўніверсітэта і быў пакінуты ў ім на падрыхтоўку да прафесарскага звання на кафедры фізікі. Адначасова працаваў лабарантам у Электратэхнічным інстытуце. У 1911 годзе абараніў дысертацыю на ступень магістра. У 1911—1921 гадах працаваў у Харкаўскім універсітэце: прыват-дацэнт, выконваючы абавязкі экстраардынарнага прафесара на кафедры фізікі, з 1914 года — загадчык кафедры. У 1921—1923 гадах навуковы спецыяліст у Ніжагародскай радыёлабараторыі, у 1923—1928 гадах навуковы кансультант Цэнтральнай радыёлабараторыі Трэста заводаў слабага току. Адначасова займаў пасаду прафесара фізіка-механічнага факультэта Політэхнічнага інстытута і загадчыка аддзела электрычных ваганняў Дзяржаўнага фізіка-тэхнічнага інстытута. 5 кастрычніка 1930 года быў арыштаваны за адмову галасаваць на сходзе за смяротную кару абвінавачваемых па «справе Прампартыі» і вызвалены 26 ліпеня 1931 года. З 1931 года працаваў у Ленінградскім электрафізічным інстытуце.
Навуковая дзейнасць правіць
Аўтар навуковых прац па радыёфізіцы і радыётэхніцы. Займаўся вывучэннем прыроды хвалевых працэсаў і электрычных разрадаў у газах. Пад кіраўніцтвам Д. А. Ражанскага створаны першыя ў СССР кароткахвалевыя радыёперадатчыкі і імпульсныя радыёлакатары. Пад яго кіраўніцтвам выкананы шэраг даследаванняў па фізіцы нізкатэмпературнай плазмы і працэсам у іонных прыборах, тэорыі антэн і інш.
Сярод апублікаванага:
- Электрические лучи: Учение об электромагнитных колебаниях и волнах. — Санкт-Петербург: К. Л. Риккер, 1913;
- Физические основания теории распространения коротких волн. — Л.; М., 1934;
- Акустика и оптика. — Л.; М., 1935;
- Физика газового разряда. — Л.; М., 1937.
Узнагароды правіць
Лаўрэат прэміі імя А. С. Папова (1911)[3].
Зноскі
- ↑ а б в Рожанский Дмитрий Аполлинариевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ БелЭн 2001.
- ↑ История инженерного дела(недаступная спасылка) (руск.) // Бібліятэка ІрГДТУ
Літаратура правіць
- Ражанскі Дзмітрый Апалінаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 249. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
- Рожанский И. Д., Рожанская М. М., Филонович С. Р. Дмитрий Аполлинариевич Рожанский. — М.: Наука. — 2003. (руск.)
Спасылкі правіць
- История инженерного дела(недаступная спасылка) (руск.) // Бібліятэка ІрГДТУ
- РОЖАНСКИЙ Дмитрий Аполлинариевич // Объединение учителей Санкт-Петербурга (руск.)
- Бартенев В. Г., Кобзарев Г. Ю. Дмитрий Аполлинариевич Рожанский — выдающийся ученый-радиофизик // Виртуальный компьютерный музей (руск.)
- Юрiй Головач, Юлiан Гончар, Мар’яна Красницька ФIЗИКА I ФIЗИКИ В НТШ У ЛЬВОВI // ЖУРНАЛ ФIЗИЧНИХ ДОСЛIДЖЕНЬ т. 22, № 4 (2018) (укр.)