Доўгае XIX стагоддзе

Доўгае XIX стагоддзе — гістарычны перыяд, які доўжыўся на брытанскага гісторыка-марксіста  (руск.) Эрыка Хобсбаўма  (руск.), які вылучыў яго, з 1789 па 1914 гады (такія ж часовыя рамкі XIX стагоддзя як гістарычнага, а не каляндарнага перыяду, называў у сваіх творах і мемуарах Ілья Эрэнбург). Яго галоўнай асаблівасцю было дамінаванне імперый у свеце. Пачаткам гэтага перыяду з’яўляецца Вялікая французская рэвалюцыя, а канцом — Першая сусветная вайна, у выніку якой былі ліквідаваныя Германская, Расійская, Аўстра-Вугорская і Асманская імперыі. Аб гэтым перыядзе Эрык Хобсбаўм піша ў кнігах «Эпоха рэвалюцый: Еўропа 1789—1848», «Эпоха капіталу: Еўропа 1848—1875» і «Стагоддзе імперый: Еўропа 1875—1914».

Таксама Хобсбаўм папулярызаваў паняцце «Кароткага XX стагоддзя» (1914—1991)[1].

Зноскі

Літаратура правіць

  • Горизонтов Л. Е. Славянские народы и империи в долгом XIX веке. Размышления о векторах исследований // Всероссийское совещание славистов. М., 2005.
  • Gasan Gusejnov. Long Centuries // TLS, April 29, 2011.